Espionage
Het Fata Medina Complot

 

 
Pagina 19 van 19

ga direct naar:
 

1     2     3    4     5

6     7    8    9    10

11  12   13  14  15

16  17   18  19

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Epiloog -|- Graphic: Friso Geerlings © Het WWCW 2003

rima werk, 007’, zei Miraculus door de glazen bol. James lag languit tussen de zijden lakens in zijn bed. ‘Enig idee wanneer je weer aan de slag zal kunnen?’
‘Helaas niet’, zei James, ‘De geneesheren hebben gezegd dat ik het beter nog even wat rustig aan kon doen. Ik ben nogal onderkoeld geweest en het is niet goed om dan meteen weer aan het werk te gaan’.
‘Dat begrijp ik’, zei Miraculus. ‘Jammer, jammer. Maar ehm… nog even over de kwestie Blo Felad’.
‘Zoals in mijn rapport al staat’, zei James, ‘Het is mogelijk dat hij is ontsnapt, samen met Kamran Shaws. Alles is echter zo snel gegaan daarginds. Ik mag van geluk spreken dat ik nog in leven ben.’
‘Juist ja’, zei Miraculus, ‘Daar zijn we hier bij de Dienst ook allemaal blij mee.’
Achter Miraculus hoorde James de Geest vloeken.
‘Misschien Quauar iets minder. Maar wees gerust, ik probeer wel een compromis voor zijn Verdwijnend Tapijt™ te vinden’.
‘Dat is goed’, zei James en hij trok een laken over de glazen bol heen.
‘James?’, hoorde hij nog, ‘James? Is er iets mis met de verbinding, Quauar? Ik zie hem niet meer.’
‘Alles is in orde, ik snap er helemaal niks van’, zei de Geest.
James opende zijn nachtkastje en gooide de bol er met laken en al in. Hij draaide zich om en keek recht in de ogen van Soli Taire.
‘En hoe is het met mijn haremdametje?’, vroeg hij.
‘Alles is prima met mij’, zei ze, ‘Ik heb het alleen nog een beetje koud’.
‘Daar moeten we dan snel eens wat aan doen’, zei James, terwijl zijn lippen de hare vonden.

Er werd op de deur geklopt.
‘Bediening’, zei een stem aan de andere kant.
‘Dat is nog eens een verrassing’, zei James. Hij stond op en liep met een laken om zijn middel naar de deur.
Hij opende de deur en liet twee bedienden binnen. Ze hadden een houten karretje bij zich met daarop allerlei lekkernijen.
‘Met complimenten van de Pasja’, zei een van hen.
‘Zo, ik mag de Pasja wel eens bedanken’, zei James, kijkend naar al het lekkers.
‘Waar zal ik het neerzetten, mijnheer Windad?’, vroeg de andere man.
‘Zet maar ergens neer, mijnheer Kidad’, zei mijnheer Windad. James zag nu dat mijnheer Kidad leren handschoenen aan had. De bediende pakte een klein doosje uit zijn zak en haalde het deksel er vanaf.
‘Ziet u, mijnheer Bond,’ zei mijnheer Windad, ‘u hoeft hiervoor eigenlijk de Pasja niet te bedanken.’ Mijnheer Kidad kwam langzaam naar James gelopen. Zijn hand verdween in het doosje. ‘U krijgt dit alles namelijk met de complimenten van een oude vriend van u. Zijn naam is Blo Felad.’ Soli Taire slaakte een gilletje bij het horen van die naam. ‘Hij wilde u blijkens deze traktatie, dit galgenmaal, laten weten dat hij nog in leven is.’
James deinsde achteruit. Mijnheer Kidad haalde uit zijn doosje een kleine, zwarte schorpioen en hield die voor zich uit. James deinsde nog verder naar achteren, in de richting van het balkon dat aan zijn kamer lag.
‘U kunt kiezen, mijnheer Bond’, ging mijnheer Windad verder, ‘Of u sterft door de steek van deze schorpioen, of u zal gedood worden door de val van het balkon.’ Mijnheer Kidad kwam nog steeds dichterbij, met de schorpioen voor zich uit.
‘Vertel Blo Felad maar, dat ik een ander vurig verlangen heb’, zei James en hij pakte snel zijn medaillon vast, waarvan hij de achterkant indrukte. Uit de rode edelsteen kwam een lange steekvlam, die mijnheer Kidad en zijn schorpioen in lichterlaaie zette. Krijsend en wild in het rond springend probeerde de handlanger van Blo Felad de vlammen te doven. James gaf hem een harde trap tegen zijn rug. Mijnheer Kidad verloor zijn evenwicht en viel brullend van pijn van het balkon.
Mijnheer Windad ging hierop direct in de aanval. Hij trok zijn kromzwaard en maakte aanstalten om op James af gaan rennen. Doch erg ver kwam hij niet. Met een luid geklingel sloeg Soli Taire een grote vaas op zijn hoofd aan diggelen. Mijnheer Windad greep naar zijn achterhoofd en viel toen op de grond.
In de deuropening verschenen twee wachters.
‘Wat is hier gaande?’, vroeg een van hen. ‘We hoorden iemand schreeuwen.’
‘Een ongewenste indringer’, zei James, ‘Neem hem maar mee. Soli Taire heeft, geloof ik, een nogal verpletterende indruk achtergelaten.’
De wachters knikten en samen sleepten ze mijnheer Windad naar buiten.

James keek naar de grond. ‘Nog jammer van de vaas, het was een behoorlijk dure’.
‘Scherven brengen geluk’, zei Soli Taire.
‘Of ongeluk’, zei James.
‘Dat zullen we dan wel zien’, lachte Soli Taire.
James kuste haar en trok een stuk zijde over hen heen.

EINDE

Maar
James Bond zal terugkeren in:

~
De Man met de Gouden Lamp ~

Espionage -|- Graphic: Friso Geerlings © Het WWCW 2003
 


De bij Espionage gebruikte geluidsfragmenten zijn:

Pagina 1 - John Barry - From Russia with Love - Opening Titles
Pagina 3 - John Barry - On Her Majesty's Secret Service - Main Theme
Pagina 5 - John Barry - A View to a Kill - Wine with Stacy
Pagina 7 - John Barry - The Man with the Golden Gun - Let's Go Get 'Em
Pagina 9 - John Barry - Octopussy - The Palace Fight
Pagina 11 - Marvin Hamlish - The Spy who Loved Me - Bond 77
Pagina 13 - John Barry - Moonraker - Flight into Space
Pagina 15 - John Barry - You Only Live Twice - Capsule in Space
Pagina 17 - John Barry - The Living Daylights - Hercules Takes Off
Pagina 19 - John Barry - Diamonds are Forever - Death at the Whyte house
 


Terug naar de vorige pagina

 

 

tekst: Jorn van de Wetering © het WWCW 2003