e zeevaart is een thema dat, misschien zonder dat velen dat direct beseffen, een belangrijk deel uitmaakt van de wereld van de Efteling. Niet alleen klieft de driemaster "De Halve Maen" dagelijks door de lucht als grootste aller schipschommels en dansen de bootjes van de Polka Marina een wilde rondedans rond hun spil - de grijze walvis - nee, ook elders in het park vinden we de nodige verwijzingen. In het
Sprookjesbos schiet
Boekanier Gijs zijn kogels in de rondte en
Matroos Gijs houdt het
Witte-Walvisplein vrij van zwerfvuil. Zelfs het nieuwe Efteling-theater heeft een zijgevel waar menig zeeman tevreden naar zal kijken. Ook de horeca van het park ontkomt niet aan deze nautische invloeden. Zeker in het gebied tussen de Pirana, de Kanovijver en het Spookslot is een keur aan scheepvaartkundige winkeltjes te
vinden: het Seylend Fregat, De Witte Walvis en natuurlijk het onderwerp van deze tekst zelve: de Piraat.
"Bij Neptunus!" hoorden wij zopas nog een befaamde en onverschrokken
kapitein
geëxalteerd uitkrijten bij het zien van zoveel zeevaartgerelateerde uitspanningen in het park. Maar deze euforische vreugde was slechts van korte duur. Al snel verloor de zeebonk zich in een welhaast onzeewaardig gejeremieer van de eerste orde. De reden? Het assortiment in "de Piraat". Want wat treffen wij daar aan? In die winkel met de stoerste der stoere namen? Geen balkenbrij of reusel. Geen scheepsbeschuit of bloedworst. Nee, zelfs geen
gepekeld vlees met gedroogde vijgen en dadels om de gruwelen van maandenlange scheurbuik te voorkomen
wordt hier verkocht aan luie landrotten. Geen nautische producten, geen scheepvaartkundige culinaire curiositeiten. Geen exotische kombuiscreaties of dekzwabberige gastronomie. Hoe raar het ook klinkt, maar de Piraat verkoopt slechts zoetigheid. Warmgesponnen suikerwerk op een stokje en gepofte en gesuikerde mais, afkomstig uit de nieuwe wereld. Hoe contrasterend met de naam van dit etablissement!
De Piraat ligt een beetje verscholen in een hoek van het grote aaneengesloten pleinencomplex dat loopt van de achtergevel van het
Spookslot tot aan de monolitische beelden voor de
Piraña. Onder overhangende eiken vinden we hier een klein, voornamelijk
uit hout opgetrokken winkeltje. De Piraat is zeer zeker Piecks van uiterlijk. Een mooie combinatie van
Pieckblauw, Pieckbeige en Pieckrood siert het kleine bouwseltje. Op het dak - voorzien van vlakke overlappende pannetjes - zien we de mooie gouden ornamenten die we ook tegenkomen op de grote overbuur
"Het Seylend Fregat". Aan de voorkant van de Piraat prijkt boven een luifel in de daklijst de naam: "Piraat". Eigenlijk dus zonder het lidwoord. Maar wij vinden dat dat er best bij gedacht mag worden. De Eftelingse dwangneurose tot het weglaten van lidwoorden laten wij als een zoete bries aan ons voorbij gaan. Net onder de naam (in het bekende oude Efteling-lettertype gezet) vinden we, op de rand van de luifel, een erg mooie kruldecoratie.
De inrichting van de Piraat is minder fraai en contrasteert nogal
met het exterieur. Een enkele stormlantaarn doet ons wel een beetje aan de woeste baren en plunderende zeevaarders denken, maar deze associatie blijft slechts kort. Aan het plafond van de piraat treffen we planken
beschilderd met bladeren. Waar dit op slaat is ons geheel onduidelijk. Wat heeft een piraat nu met een loofbos te maken? We kunnen slechts een zwakke relatie verzinnen die loopt via de oude
Sprookjesshow in het zwembadtheater. Alhier trof men een schip aan naast
weelderige bladdecoraties boven het toneel. Zouden deze bladdecoratieplanken in de Piraat wellicht een theaterhistorie met zich mee dragen?
Naast de reeds genoemde suikerspinnen en popcorn verkoopt men in het kleine winkeltje nog meer zoete waren, waaronder snoepspek, slushpuppies en ijs. Op zich wel een aardig assortiment voor de suikerverslaafden, maar
- en wij doen ons beklag met liefde nog maar eens een keer over
- volslagen idioot in combinatie met de naam die men hier voert. Nu is dit echter helaas niet de enige wanstaltige combinatie die wij hier aantreffen. Want wat weet ons, zoals al zo vaak gebeurd is bij het beoordelen van de Eftelingse horeca, weer direct te ontstemmen? Juist, trouwe lezer, u heeft het al door: de Mars-vlaggetjes! Het WWCW-team gruwt van deze plastic uithangels met hun grenzeloze commerciële banaliteit. De vlaggetjes zullen wellicht verplicht zijn in het economisch fraaie contract dat de Efteling heeft met Mars/M&M's, maar daar hebben wij als hoeders der nostalgie en algemene estische normen en waarden gelukkig geen boodschap aan.
De piraat toont aan dat ultieme schattigheid van buiten op zich niet voldoende is voor een hoge notering. Enige logica in het geheel van een horecapunt is zeer wenselijk en deze is bij de Piraat nogal zoek. Toch kunnen wij het, zeker gezien de prachtige pieckkleuren en mooie ornamentjes aan de buitenzijde, niet over ons hart verkrijgen de Piraat met een echt slechte score heen te laten gaan. Daarom twee en een halve ster. Vooruit dan maar...
|
Periode |
1984-2008 |
Categorie |
balie |
Aanbod |
zeer
beperkt |
Bezetting |
voldoende |
Prijs/kwaliteit |
duur |
Aantal
kassa's |
1 |
Omzet
(per
bezoeker per dag) |
€ 0,12 |
Pinautomaat? |
nee |
Smaakoordeel |
5 |
Zitjes |
zeer
matig |
Afvalverwerking |
1
container +
Inca Gijs op 18 meter |
Dichtsbijzijnde
toiletten |
Spookslot |
|
|
|
DRANK |
|
Diverse
blikjes frisdrank |
€
1,50 |
Blikje
Chocomel/Fristi |
€
1,60 |
Blikje Dommelsch bier |
€ 1,70 |
|
|
|
|
|
SNOEP |
|
Suikerspin |
€ 1,60 |
Supersuikerspin |
€ 2,65 |
Zakje
popcorn |
€ 1,50 |
Zuurstokken,
nougat,
lollies en spekken
va. |
€ 0,90 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
De
Piraat in a nutshell: vage bladeren,
zoetigheid en een enkel stukje thematisering
binnen. |
|
|
Altijd
die Coca-Cola. Het zou verboden moeten
worden. Spekjes... oh, en toch nog een
leuk lampje. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|