|
|
De achtergevel van het Spookslot met het winkeltje de
Witte Walvis ontwierp Ton van de Ven volledig binnen
het zogenaamde “korset van het Pieckeriaanse denken";
het is dan ook geen wonder dat de Holle Bolle Gijs die
Anton Pieck oorspronkelijk voor een plekje bij de
kanovijver ontwierp, hier perfect bij aansluit. Matroos
Gijs, de laatste Gijs die Pieck voor het park tekende,
vraagt hier aan het zo fraai ommuurde teras, sinds 1980
om papier. De hongerige matroos kent alle stijlkenmerken
van de in de jaren zestig en zeventig ontworpen Familie
Gijs in het Marerijk. Hij is echter de eerste
vertegenwoordiger van een nieuwe generatie
papierslikkers, die tijdens de voor de Efteling heel
belangrijke jaren tachtig —maar alleen in het
tegenwoordige Anderrijk— bij de nieuwe horecapunten
worden geplaatst. Negen jaar lang was er geen nieuwe
Gijs in de Efteling geplaatst, maar met Matroos Gijs
werd die kloof in de tijd feilloos overbrugd.
 |
 |
|
"Gijs, als matroos van
honger scheel, slikt van alles door zijn
keel" lezen we op een sierlijk
metalen uithangbordje bij deze Holle
Bolle Gijs, die zijn plek heeft gekregen
in een stijlvol poortje in de oude muur
die het lommerrijke terras omgeeft. Gijs
doet zijn beroep als matroos eer aan: op
zijn hoofd draagt hij een witte
matrozenpet, zijn shirt is gestreept, en
op zijn gespierde arm zien we de
obligate tatoeage van een ankertje.
Alsof dat nog niet voldoende is heeft
Gijs zijn uitschuifbare Hollandsche
kijker bij zich, en hangt er boven het
poortje een paneel met daarop een
zeegezicht met zeilscheepje. Niet zo’n
mooi schip als op het bord van
In de Noordpool naast
Boekanier
Gijs, maar Matroos Gijs is dan ook
nog jong en laag in rang. En inderdaad,
precies zoals het rijmpje doet
vermoeden: Matroos Gijs is zo scheel als
een otter.
De stoere zeebonk vraagt meer dan
duidelijk en een beetje commanderend om
papier: “Hey, papier. Papier hier!”. Het
is misschien wel één van de meest
geslaagde stemmen van de gijzen in het
park. Het onmiskenbare stemgeluid van
Matroos Gijs is ingesproken door Henk
Smulders. Een goede opname hiervan is
terug te vinden op de voor Gijs-fans
onmisbare Efteling CD 2.
Alhoewel het misschien niet voor
iedereen meteen duidelijk zal zijn, past
de matroos perfect bij de achterzijde
van het Spookslot. Het horecapunt hier
kreeg van Ton van de Ven, omdat het niet
zo heel ver van de ingang van de Roei-
en Kanovijvers lag, een nautisch thema,
met figuren als Jonas en natuurlijk de
Witte Walvis zelf. De achterkant van het
slot moet dan ook niet, zoals de
voorgevel, gezien worden als de façade
van een spookachtige ruïne, maar als
gewoon een mooi stuk architectuur in
perfecte Efteling-stijl. Matroos Gijs
gaat naadloos op in het hier aanwezige
zeevaartsthema, dat met nabijgelegen en
ook deels door deze Gijs verzorgde
horecapunten als
’t Seylend Fregat en
de Piraat alleen maar wordt
versterkt.
 |
 |
 |
Een totaalplaatje van
Matroos Gijs op z'n best |
Matroos Gijs heeft een eigen
uithangbord met rijm |
Stevige zeemansarmen bij
een stoere Gijs |
 |
 |
 |
Boven Matroos Gijs hangt een
paneeltje met een fiere
driemaster |
Matroos Gijs kijkt uit over één
der
mooiste terrassen van het park |
Constipatie? |
Met al het zeevaartgeweld in
Ruigrijk (Polka Marina, de Halve
Maen), waar het nautisch gehalte door de
Vliegende Hollander en het foeilelijke
horecapunt
de Kombuys recent nog eens sterk is
toegenomen, is Matroos Gijs volgens
sommigen nu beter op zijn plaats in die
hoek van het park. Toch zien wij deze
eerste echt thematisch in zijn omgeving
ingepaste Gijs niet graag verhuizen. Het
lage terrasmuurtje met daarachter al het
groen, het poortje met het scheepspaneel
en Gijs zelf: ze zijn onlosmakelijk
verbonden met het prettige terras achter
het Spookslot. Matroos Gijs is volgens
menig Efteling-liefhebber de mooiste
Gijs van allemaal. Hij verdient het
behouden van zijn eigen mooie plekje,
voor altijd uitkijkend over de houten
tafeltjes en bankjes van het
Witte-Walvisterras.
gijs als matroos / van
honger scheel
slikt van alles / door z'n keel |
|
 |
|
 |