Sfeer:   Assortiment:   WWCW-team:

"I don't like to eat snails. I prefer fast food."
--Roger von Öch, A Kick in the Seat of the Pants (1996)

nelvoer rukt op in den lande. Waar in lang vervlogen tijden de "warme maaltijd" nog een dagelijkse sociale aangelegenheid was, het hele gezin gezeten aan een tot verblindende hoogglans geboende donkereiken tafel — vader met de hand aan het vleeschmes, moeder na al dat koken moe achteroverleunend in een stoel met kunstig gehaakt antimakassar, de kinderen hongerig in afwachting van aardappelen, jus, speklapje en kool — eet men in deze moderne tijd, de lente van een nieuwe eeuw, steeds vaker een snelle hap buiten de deur. Zoonlief propt een krokante kipnugget naar binnen. Dochter slobbert een soepje of Swirl op het station. Vader knaagt aan een per express gebrachte pizza tijdens het overwerken op kantoor en moeder, de onvermoeibare spil van het gezin, zet, thuisgekomen van haar part-timejob, een Struikmaaltijd in de heiligste aller moderne keukenapparaten: die vermaledijde magnetron.

De pionier van de fastfoodontwikkeling in de Nederlanden, wiens vestigingen universeel herkenbaar zijn aan de tot voorkort als paddestoelen uit de grond springende "Golden Arches", krijgt meer en meer concurrentie. Op het station vinden we de Pizzahut, groot geworden met de verkoop van druipend vette tjap op een slappe deegbodem. De binnenstad biedt de snelle happer een ware keur aan etablissementen: van kipspecialist Kentucky Fried Chicken (KFC) tot viezige Quick, van whopperproducent Burger King tot frietfrituurder Febo.

Ook in de Kaatsheuvelse Sprookjeswereld is het fastfood niet meer weg te denken. Een door Efteling-strategen somtijds uitgesproken wens voor een luxueuzer (en dus winstgevender) imago ten spijt, eet de Efteling-bezoeker, jong en oud, nu eenmaal graag snel en vet. Al sinds het jaar 1961 schept de Smulpaap daarom ook tonnen friet weg per jaar en de Steenbok doet sedert eind jaren tachtig vrolijk aan deze vetzucht mee. De ware ongekroonde koning van de Eftelingse fastfoodhoreca is echter zonder enige twijfel sinds 1984 te vinden in het parkdeel dat op moderne plattegronden als Ruigrijk staat aangegeven.

Sinds de controversiële komst van de Python in 1981 is het een drukte van belang in de hoek die afgebakend wordt door Horst en Eftelingsestraat. In dat jaar opende dan ook, zeer verstandig, zowel de Kurketrekker als poffertjesrestaurant De Spreeuwenpot. Die eerste vinden we tot op heden verscholen tussen het Ruigrijkgroen. De tweede echter, met die zo intrigerende naam, is niet meer. "De spreeuwen zijn gevlogen" als het ware, want vanaf 1984 kon men voor de Oud-Hollandsche beslagplakjes niet langer terecht in Ruigrijk, maar diende men daarvoor om te lopen naar het bouwwerkje dat tegenwoordig de naam Soete Inval draagt. Weer later werd de Poffertjesverkoop geconcentreerd in het in 1992 geopende 't Poffertje. De Spreeuwenpot zelf, wel, die werd omgedoopt tot Likkebaerd en de hamburger deed zijn intrede in de Wereld vol Wonderen.

De Likkebaerd is een curieuze kruising tussen frietkot, pizzahut en burgerbakker. In het centrale deel bestaat het assortiment uit — hoe kan het ook anders met een McDonald's-kloon — een hele reeks burgers (met de Big E-Burger als vlaggenschipproduct, maar ook kroketbrugers en fishburgers ontbreken hier uiteraard niet), Franse frietjes, frisdranken, een salade en (yummy!) milkshakes. Rechts van het middendeel bevindt zich een heus frietkot met automatiek. Hier is een assortiment te koop dat vergelijkbaar is met Smulpaap en Steenbok, hoewel men hier wat meer de nadruk legt op de combinatie snack/friet (in de vorm van menu's op kartonnen bordjes). Een pizzaverkooppunt, links van het centrale deel, maakt het lijstje af. Deze verscheidenheid is overigens niet altijd al hier te vinden geweest. Het pizzaverkooppunt werd pas in 1999 geopend, waarschijnlijk om na de omvorming van Buon Giorno tot Meermin (in 1996) toch weer de populaire Italiaanse platbodemgerechten in het assortiment op te nemen.

Over de kwaliteit van het assortiment kunnen wij kort zijn: twijfelachtig.... bijzonder twijfelachtig. De burgers zijn zeer matig. Wie dacht dat McDonald's haar gasten reeds een culinair dieptepunt voorschotelt doet er goed aan om de Likkebaerd met een bezoekje te vereren; Big Mac en Quarter Pounder lijken dan opeens authentieke en bijzonder geslaagde kopieën van hun Duitse voorvaderen uit de hanzestad Hamburg. Waarom de Pythonjeugd toch koste wat kost à raison van een fors bedrag de Likkebaerd-burgers aanschaft is ons een raadsel. Wellicht speelt onwetendheid een rol? De friet in zowel het frietkot als het centrale deel is vaak te zout en over de pizza's zullen wij maar zwijgen... Wie ooit bij een échte Italiaan een pizza at loopt hier met hemelhoog opgetrokken neus en wisse pas voorbij. Wel positief zijn wij over de milkshakes. Deze zijn heerlijk romig en vol van smaak. Eveneens onze goedkeurig dragen de frikadellen die men verkoopt in het frietkot. Omdat men deze hier kan kopen zonder dat ze eerst een uur hebben liggen pruttelen — al zwemmende in hun eigen vetje — in een automatiekluikje, is de smaak vaak beduidend beter dan bij de Smulpaap en de Steenbok.

Op zomeravonden en andere hoogtijdagen van het immer langer wordende Efteling-seizoen, doet de drukte bij de Likkebaerd niet onder voor die bij andere horecatitanen zoals de Smulpaap, de Steenbok en het luxere Witte Paard. Medewerkers achter de balie, gehuld in hun typerende Griffindor-kleurige Zwerkbaloutfit, haasten zich vermetel van counter naar frietbak en van ijstap naar drankdispenser. In een lascieve dans, die nog het meest weg lijkt te hebben van een voorzichtig gedanste maar oh-zo-gepassioneerde tango ter ere van een obscure patatgod, glibberen dappere en bewonderenswaardige Eftelingers over een gelige laag pulp, bestaande uit zout, platgetrapte friet en vooral veel vet, die zich in de loop van de dag achter de counter vormt. Er wordt op deze manier ruim voldoende puree geproduceerd om een jaarvoorraad frituurbare aardappelgezichtjes uit te vormen die het Wolkenvaarderbuffet zo leuk maken voor kleine kinderen. Een enkele leidinggevende stapt demonisch snuivend heen en weer tussen zijn werklui, schreeuwt een order hier en daar en draagt zo bij aan een optimale verpulping op de vloer. Het is een boeiend proces om gade te slaan, dat kunnen wij u wel zeggen waarde lezer!

Zoals in elke horecabeschouwing geven wij ook bij de Likkebaerd aandacht aan in- en exterieur. Bij de Likebaerd valt ons dit echter zwaarder dan normaal. Wat moeten wij nu denken van een vervreemdende combinatie van zithoekjes op basis van oude Plan-V-NS-treinstellen, Vogel-Rokposters en bijzonder spacey lichtornamenten die zowel recht uit een peperdure nouveau-riche boutique als van de lokale schroothoop kunnen komen? Vertwijfeld halen wij maar onze schouders op en schuiven aan. De Efteling-sfeer nadert hier naar nul, maar tegelijk is het geheel toch redelijk functioneel. Met een beetje geluk kan men een zitplaatsje vinden dat een uitzicht op de medewerkers achter de kassabalie biedt: wanneer één van hen een smak in de bovengenoemde pulp maakt (en vervolgens wanhopig weer op probeert te krabbelen!) kan men ongegeneerd lachen vanaf de eerste rang. Daar kan geen Efteling-fanfare tegenop.

Aan de buitenkant heeft de Likkebaerd een vrij aardige kleurstelling in ingetogen groentinten. Ook de rand van rode geraniums die het dak omzoomt kunnen wij waarderen. Helaas heeft de Efteling in een wanhopige poging tot aanprijzen van haar Big E-Burger één der meest afzichtelijke borden uit het park op de gevel geplaatst (compleet met de immer grijnzende tovernar). Het hele Likkebaerd-bouwwerk komt nogal tijdelijk over. Het staat er dan wel al twintig jaar, maar het zou ons niet verbazen als op een dag een stevige storm de Likkebaerd op pakt en bovenop de reeds door metaalmoeheid verzwakte Python neerkwakt met een verwrongen berg metaal, hout, NS-bankjes en vettige pulp als resultaat. Wellicht dat de dames en heren van de Rietveld-academie hun bewondering dan niet onder stoelen of banken zullen steken voor een dergelijk symbool van het verval van het Westers kapitalisme? Nog een klein weetfeitje: niet ver van het restaurant lagen enige tijd betonnen tegels met daarin de handafdrukken en namen van intussen-niet-meer-zo-bekende-Nederlanders. Een soort Kaatsheuvelse Holywood Boulevard. Hoewel wij met genoegen een blik zouden werpen op een tegel met de handafdrukken van Lemmens, Van de Ven en Knoet, zijn we toch ook niet al te droevig dat deze 'Walk of Fame' niet langer bestaat. Immers, er zijn hier reeds genoeg Amerikaanse invloeden om onze vaderlandsche Oud-Hollandsch-heid te overschreeuwen.

Omdat we toch eens een einde moeten maken aan dit oeverloze gepraat over Ruigrijks grootste inkomstenbron, sluiten wij maar af met de bekende sterbeoordeling. We zullen u, lieve lezer, niet langer in spanning houden: wij komen op een tweetal twinkels. Zonder de immer zeurende isegrim te willen uithangen kunnen wij nu eenmaal niet veel anders dan onze neus ophalen voor dit horecum. Wellicht worden we te oud voor dit soort etablissementen en verlangen we meer en meer naar de rust van een met Michelin-sterren getooide uitspanning waar we entrecôte, reerug en boeuf Stroganoff kunnen nuttigen... wie weet, lieve lezer. Maar zeg nu zelf: Likkebaerd u bij een koude hap rubberachtig vlees op een kleffig broodje?
 

Periode 1984-2008  Categorie balie  Aanbod standaard  Bezetting voldoende  Prijs/kwaliteit normaal/duur  Aantal kassa's 8  Omzet (per bezoeker per dag) € 0,66  Pinautomaat? nee  Smaakoordeel 6  Zitjes voldoende  Afvalverwerking groot aantal afvalbakken verspreid over terras  Dichtsbijzijnde toiletten Likkebaerd

 

DRANK   Koffie klein/groot € 1,30/2,25 Thee klein/groot € 1,30/1,85 Frisdrank klein € 1,50 Frisdrank medium € 1,85 Frisdrank groot € 2,10 Fristi/Chocomel € 1,60 Spa rood/blauw petfl. € 2,10 Appelsientje/ O Goudappeltje € 1,60 Blikje Fanta Lemon/ Red Fruit € 1,50 Taksi € 1,60 Extran / Nestea € 1,70 Red Bull € 1,95 Blikje Dommelsch Bier € 1,70 Milkshake klein € 1,85 Milkshake medium € 2,25     FRIETKOT   2 frikadellen + frites € 4,20 2 kroketten + frites € 4,20 Braadworst + frites € 3,25 Broodje Kroket € 2,40 Broodje Frikadel € 2,40 Broodje Braadworst € 2,85 Holle Bolle Buil Frites € 2,60 met mayonaise € 2,85 Satésaus € 1,00 Frisdranken 30 cl € 1,50 Frisdranken 40 cl € 1,85 Frisdranken 50 cl € 2,10 Nestea Lemon € 1,70 Blikje Chocomel / Fristi € 1,60 Spa Blauw/Spa Rood € 2,10 Blikje Dommelsch Bier € 1,70     PIZZA SHOP   Pizza naar keuze € 2,70 Pizza + frisdrank € 3,95 Triple Cheese  € 2,70 Tropical € 2,70 Vegerarian € 2,70     MENU   Pardoesburger € 2,65 Cheeseburger € 3,05 Chickenburger € 3,10 Groenteburger € 3,20 Big E-burger € 3,50 Kipnuggets € 2,40 Frites € 1,50 Mayonaise / Ketchup € 0,25 Likkebaerdmenu € 6,05 Chickenburgermenu € 6,10 Vegetarisch menu € 6,05 Big E-burgermenu € 6,35 Pardoes kinderatelier € 5,95 Magische formulebox € 5,95 Salade California € 2,40

  
  

Sfeerbeoordeling:   1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Assortimentbeoordeling:   1 2 3 4 5 6 7 8 9 10         het totaal aantal op dit horecapunt uitgebrachte stemmen is inmiddels:

Het lijkt wel of we hier in de toekomstige Smulpaap zijn...	Een display van - naar wij aannemen - de hoofdsponsor van het geheel.	Een chevy? Neen, maar wel een oud Pythonkarretje.
Deze '60s-achtige aankleding was wellicht beter op z'n plaats geweest in de Kurketrekker.	Erm... Kijk eens wat vaker in de spiegel van de kapper?	Het interieur van de Likkebaerd is voorzien van een reeks IKEA-lampen.
Middels dezelfde reclameborden als in de Kurketrekker wordt dit product in de Pizzavleugel aangeprezen.	De frietkotvleugel prijst zó zijn waren aan.	De inmiddels overbekende snackluikjes, ook van het frietkot van de Likkebaerd.