Sfeer:   Assortiment:   WWCW-team:

e Smulpaap. Als er één Eftelinghorecapunt is dat geassocieerd wordt met goedkoop voedsel, vette hap, snacks en drukte dan is het wel de automatiek en frietschepperij aan het nostalgische Anton Pieckplein. Maar tegelijk is de Smulpaap voor velen een bron van goede, misschien zelfs wel ontroerende herinneringen. Wie denkt niet met plezier terug aan de basis- of lagere schooltijd en de schoolreisjes naar de Efteling als hoogtepunt daarvan? Wie zat niet met knorrende maag naast hordes vriendjes en vriendinnetjes te wachten op een lekkere warme friet, droog en wel onder "Piet de Smeerpoets", terwijl alle wonderbaarlijke en spannende belevenissen van die dag besproken werden? Ja, zelfs menig eerste jeugdpuistje kwam op Smulpaap-vet tot volle wasdom.

De Smulpaap opende in 1961 haar luiken. Naar een écht Anton-Pieckontwerp kreeg de speeltuin er een locatie bij waar het gerecht gekocht kon worden waar Belgen om bekend staan, maar dat Nederlanders tot volksvoedsel hebben gemaakt: friet. Al vanaf het begin zien de we bijzonder Pieckse, volop smullende schrokop op de gevel en versieren de twee kariatiden het zicht op de houten balie; ze lijken zo weggelopen te zijn van het Carrouselpaleis, maar een nadere beschouwing leert dat deze figuren er toch wel heel wat “forser” uitzien. Het zal het alhier aangeboden voedsel wel zijn. Leuke details zoals tulpvormige decoraties boven de automatieken, mooie lampen boven de balie en witte paardjes rondom laten zien dat de Smulpaap geen prefab massaproduct is, zoals we dat kennen van zo veel fastfood-ketens.

Voor de Smulpaap vinden we de reedsgenoemende overkapping alwaar de in kartonnen bakjes geleverde aardappelfrituursels opgegeten kunnen worden. Een bord met een echt Anton-Pieckrijm moet de bezoeker ertoe aanzetten geen rommel te maken:

Piet de Smeerpoets

Piet smijt alles in het rond.
Papier en schillen op de grond,
Alsof geen prullenmand bestond.
Foei, zegt ieder die dat ziet.
Wat ben jij een smeerpoets, Piet!
Zo iets doet men immers niet!!!

De friet van de Smulpaap is vaak onderwerp van veel discussie. De een vind het “Veevoeder voor verarmde varkens” de ander “De beste friet van 't land”. Een seizoen lang bijna wekelijks keuren heeft ons geleerd dat de kwaliteit nogal veranderlijk is. Meestal best acceptabel. Soms ronduit geweldig en een hele enkele keer ver beneden peil. Vaak wel te zout, dat moet gezegd worden. Maar écht heel slecht? Nee dat niet. De Smulpaap kan de concurrentie met “De Steenbok” best aan. De verschillen zijn niet groot en bovendien niet consistent. Alleen die satesaus... we blijven ons verbazen hoe het toch mogelijk is om saus met de viscositeit van water te maken.

In de loop van de decennia veranderde er niet veel aan de Smulpaap. Natuurlijk werd de frituurapparatuur wel eens vervangen en in 1997 werden de kassa’s van de Smulpaap verplaatst van hun afgezonderde locatie naar de centrale balie, om zo plaats te maken voor o.a. een frisdrankautomaat en geldwisselautomaat. Maar al met al kunnen we concluderen dat de Smulpaap een authentiek geheel is. Voor elke fan een vaste aanwezige in het zo veranderlijke horecalandschap van het park.

Eind 2002 echter, is de Smulpaap een belangrijke factor binnen de verbouwing van het Anton-Pieckplein. Het horecapunt zal in z’n huidige vorm niet blijven bestaan. De sloopvergunning is reeds afgegeven door de gemeente Loon op Zand. Een eindje verderop op het plein, richting het dienstenterrein, zal een nieuwe Smulpaap verrijzen. Grootser en beter dan het nu is, als we de berichten mogen geloven. We kunnen slechts hopen dat we iets moois terugkrijgen, maar we zijn niet somber gestemd.

Natuurlijk is er ook ruimte voor flink wat verbetering. Ten eerste is de Smulpaap van toen (nog geen één miljoen bezoekers in 1961) niet meer berekend op de toestroom van nu. Gedurende de hele zomer is het voor de Smulpaap vaak een drukte van belang rond etenstijd. Op zomeravonden mondt dit soms uit in apocalytische toestanden, waarbij de Smulpaap als een brandaneske eilandvis lijkt te verdrinken in een om friet schreeuwende mensenmassa. De kassa draait overuren, het vet wordt soms te koud en de snacks daardoor belabberder dan nodig. Een flinke verbetering van de capaciteit kan dan ook geen kwaad. Het is mede hierom dat we het houden bij drie sterren voor de patatproducent in Marerijk. En dat is zeker geen slechte score.

We zullen vast wel een traantje wegpinken wanneer we op de plek van het huidige gebouw een mallemolen of slechts eenvoudig plaveisel zullen terugzien in seizoen 2003. We snotteren niet zozeer om het voedsel, maar wel om de herinnering aan de te snel vervagende tijd van weleer. En dan mag de nieuwe Smulpaap groot en sterk worden, het is toch weer bijna een halve eeuw wachten voor de leeftijd van nu geëvenaard zal worden.
 

Periode 1961-2003  Categorie zelfbediening/balie  Reden voor afbraak aanleg Breughelbrink  Aanbod standaard  Bezetting voldoende  Prijs/kwaliteit normaal  Aantal kassa's 2  Omzet (per bezoeker per dag) € 0,22  Pinautomaat? ja  Smaakoordeel 8  Zitjes ruim  Afvalverwerking ruim aantal afvalbakken + Moeder Gijs op 15 meter  Dichtsbijzijnde toiletten Het Witte Paard

 

DRANK   Diverse fridranken va. € 1,50 Blikje Chocomel/Fristi € 1,60 Goudappeltje/Appelsientje € 1,60 Blikje Dommelsch Bier € 1,60 SNACKS   Snackautomaten Bamischijf € 1,55 Frikadel € 1,35 Gehaktschaaf € 1,70 Kipcorn € 1,55 Kroket € 1,35 Mexicano € 1,55 Nasibal € 1,35 Kaassoufflé € 1,35 Kroket van Dobben € 1,55     MENU   Frites € 1,45 Frites 0 met mayonaise 0 € 1,70 Frites met ketchup € 1,70 Frites satésaus € 2,25 Holle Bolle Buil € 2,50 Holle Bolle Buil 0 met mayonaise 0 € 2,75 Broodje Kroket € 2,25 Broodje Frikadel € 2,25 Kindermenu 0 Draak Lichtgeraakt 0 € 5,70 Kindermenu Bits 'n' Bites € 5,70

  
  

Sfeerbeoordeling:   1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Assortimentbeoordeling:   1 2 3 4 5 6 7 8 9 10         het totaal aantal op dit horecapunt uitgebrachte stemmen is inmiddels:

Snacks uit de muur halen kan aan de zijkant van de Smulpaap.	Niet het Vrijheidsbeeld, maar een andere dame met ingedrukte teennagels ondersteunt het dak van de Smulpaap.	Het overdekte terras van Piet de Smeerpoets biedt plaats aan zo'n 80 humanoïde levensvormen.