Sfeer:   Assortiment:   WWCW-team:

et jaar onzes Heeren 1992 was het jaar van het excuusbord. Naast Ingang West stond het door Ton ontworpen logobord van Droomvlucht (zwierige letters, waterdruppels, elfje) en direct daaronder excuseerde de Efteling zich voor het niet tijdig gereed zijn van wat het mooiste moest worden dat de Efteling ooit zou overkomen. De waterdruppels in het logo waren, wellicht onbedoeld, een prachtige allegorie op het wenen van Lex Lemmens in dat zelfde jaar. 1992 was geen prettig jaar. EuroDisney opende de poorten met veel bombarie en mediageweld, de bezoekerscijfers van de Efteling vielen flink tegen en men stond erbij en kon er weinig aan doen. Het enige lichtpuntje leek het hawaii-hemd van creatief Directeur van de Ven te zijn.

Maar gelukkig, datzelfde jaar opende niet ver van Droomvlucht een nieuw horecapunt met een duidelijk naar het alhier geserveerde hoofdgerecht verwijzende, doch enigszins ongeïnspireerde naam: 't Poffertje. Als eerste vertegenwoordiger van de Jugendstil binnen de Efteling zou 't Poffertje enkele jaren later een stijlkundige kruisbestuiving aan gaan met Het Witte Paard. Misschien was de reden hiervan het minzame tête-à-tête waarin beide horecagelegenheden zich bevinden; het Witte Paard en 't Poffertje grenzen immers aan elkaar. In elk geval is de Art Nouveau in het interieur van 't Poffertje op een heel wat minder aan de industrie herinnerende wijze toegepast dan dat in het Witte Paard het geval is.

Voor 1992 waren er twee andere plaatsen in het park waar bezoekers terecht konden voor wat misschien wel de koning onder de nostalgische gerechten is. De huidige Soete Inval was tot dan een heuse Poffertjeskraam en in Ruigrijk konden we eerder in de Efteling-geschiedenis het inmiddels onder Efteling-liefhebbers befaamde poffertjesverkooppunt, "de Spreeuwenpot" vinden. Tegenwoordig echter kan men nog slechts terrecht bij 't Poffertje voor een ultieme hap gebakken beslag in handzame vormpjes. Het verkopen van poffertjes is met de komst van 't Poffertje echter wel danig geprofessionaliseerd. Derhalve klagen we ook niet om het heengaan van de andere twee poffertjes verkopende horecapunten.

Het Poffertje bestaat eigenlijk uit delen: een binnenruimte en een vrij groot terras. Binnen vinden we in een mooie ruimte met veel tafeltjes een prachtige tap op een stijlvolle bar. Daarnaast is rond de centrale ruimte een groot aantal coupé-achtige kleinere ruimtes gesitueerd, die met pompeuze gordijnen en guirlandes afgescheiden zijn van de hoofdruimte. Bijzonder knus. Boven de ingangen van deze "hokjes" (die plaats bieden aan zo'n zes personen) vinden we de namen van grote plaatsen in Europa. Wellicht om de associatie tussen verre treinreizen en het poffertje verder te laten gaan dan de coupé-achtige ruimtes op zich.

Het terras van 't Poffertje is geweldig. De locatie, met uitzicht op de gevel van het Carrouselpaleis met het perk daarvoor, had bijna niet beter kunnen zijn. Ook zijn de tafels en stoelen van het terras prachtig. Eenvoudig van uiterlijk (een combinatie van hout en frèle metalen steunsels), maar daardoor juist zo goed passend in het Marerijk. Van tijd tot tijd zorgt de langsrijdende Stoomtrein voor wat afwisseling op de stoet vrolijke voorbijgangers die hier permanent van Marerijk naar Reizenrijk loopt (en weer terug). Doordat het terras verscholen ligt onder een aantal loofbomen is het hier ook in de zomer prettig en lommerrijk toeven. Zelfs de bestrating, voorzien van leuke subtiele glanzende steentjes tussen de normale klinkertjes, weet ons zeer te bekoren. Wanneer dan ook nog eens de geur van kaneel en versgebakken poffertjes zich met elkaar mengen en we in de verte de draaimolen op het Anton-Pieckplein horen is het geheel compleet.

Het opnemen van bestellingen gaat bij 't Poffertje op een manier die nogal in contrast staat met het heerlijk ouderwetse gerecht dat men hier in hoofdzaak serveert. Er word gebruik gemaakt van nieuwerwetse zogenaamde "handheld" apparaten om bestellingen rechtstreeks en draadloos door te geven aan de keuken. Natuurlijk: zeker op drukke dagen is dit een ideaal systeem om het aantal af te leggen meters van het personeel te minimaliseren, maar qua beleving haalt het het toch niet bij een in bordeaukleurig nubuck gebonden opschrijfboekje met een ingestanst Efteling-wapen, waarbij het papier zwierig en met ferme hand beroerd wordt met een luxeuze vulscribenaat.

Nu wij toch punten van verbetering aan het aandragen zijn: ook de gevel stelt ons teleur. De kleur is te opzichtig en de welhaast barokke kruldecoratie is té standaard. We lezen in het Jubileumboek, uitgegeven bij het vijftigjarig bestaan van de Efteling, dat één van de eerste Efteling-ontwerpen van dhr. Knoet een gevel voor een poffertjeskraam was, doch dat deze niet uitgevoerd is. Misschien had men dat beter wel kunnen doen, want de huidige gevel doet wel érg goedkoop aan. In dhr. Knoet hebben we inmiddels, na kasteeltje en herberg, voldoende vertrouwen om te vermoeden dat zijn versie beter was.

Gelukkig voldoet het eten perfect aan de verwachtingen die we bij een ouderwetse poffertjeskraam hebben. De poffertjes zijn altijd smakelijk, mooi op een bordje gerangschikt en van de juiste temperatuur. Beter aten we ze slechts in de binnenstad van Delft, maar ach, hoe vaak komt een doorsnee mens nu daar. Er is een vrij uitvoerige keuze aan verschillende poffertjes beschikbaar. Zo zijn er de eenvouige poffertjes met poedersuiker, de bijzonder Pieckse poffertjes met kaneel, en, voor de echte veelvraat, de poffertjes Dame Blanche; compleet met roomijs en chocoladesaus. Helaas vinden we op het menu geen poffertjes met aardbeien. Traditioneel behoort deze laatste combinatie toch tot het standaardassortiment van elk poffertjesetablissement. Ingenieus zijn de eetbare bakjes die men gebruikt voor het serveren van de slagroom. Deze zijn namelijk gemaakt van chocolade.

Zoals onze lieve lezer wellicht reeds opgemerkt heeft, zijn wij erg te spreken over 't Poffertje. Men kan hier, onder het genot van tafelbediening (samen met de Florant een unicum in de Efteling), genieten en terugdromen naar de tijd van vroeger. Vier sterren lijken ons een waardige beloning voor zo veel romantiek.
 

Sinds 1992  Categorie bediening  Aanbod standaard  Bezetting voldoende  Prijs/kwaliteit normaal  Aantal kassa's 1  Omzet (per bezoeker per dag) € 0,29  Pinautomaat? ja  Smaakoordeel 8  Zitjes redelijk/ruim  Afvalverwerking Afvalbakken langs straat + Geeuwende Gijs op 10 meter  Dichtsbijzijnde toiletten Het Witte Paard

 

POFFERTJES   Portie poffertjes 0 (15 stuks) 0 € 4,50 Portie poffertjes 0 met kaneel 0 € 4,75 Portie poffertjes 0 met chocoladesaus 0 € 4,95 Portie poffertjes 0 met slagroom 0 € 5,10 Portie poffertjes 0 met roomijs 0 € 5,10 Portie poffertjes 0 met Grand Marnier 0 € 5,65 Portie poffertjes 0 Dame Blanche 0 € 7,95       OVERIG   Poffertjes Dame Blanche € 7,95 Opwarmertje € 4,95 Magische formulebox € 4,95 Pardoesmok koffie/thee € 5,50 Diverse wafels va. € 1,70

  
  

Sfeerbeoordeling:   1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Assortimentbeoordeling:   1 2 3 4 5 6 7 8 9 10         het totaal aantal op dit horecapunt uitgebrachte stemmen is inmiddels:

In het interieur vinden we knusse edoch krappe tafeltjes met alleraardigste thematisering.	Spaarlampen, Efteling? Hoe het ook zei, opnieuw prima gethematiseerd.	De nissen met de tafeltjes (links) zijn voorzien van een gespreid gordijn en een plaatsnaambord.
In het centrale deel vinden we een mooie bar die prima past in het geheel.	Een mooie ouderwetse tap siert de bar van 't Poffertje.	De muurdecoraties en bijna perfecte lampen maken het Jugendstil-plaatje helemaal af.