De Grote WWCW Horeca-enquête — Resultaten
 
 

 

 

Vraag 3. Is er iets dat je goed vindt aan de Efteling-horeca dat ze niet hebben in andere parken?

Een beetje hadden we het van tevoren al verwacht: Efteling-liefhebbers zijn erg te spreken over de variatie in het Efteling-assortiment. Maar liefst 18 van de inzenders noemt dit specifiek als een punt dat andere parken over zouden moeten noemen. Daarnaast scoort met vijftien opmerkingen ook thematisering erg hoog als iets waar de andere parken meer steekjes laten vallen dan de Efteling. De kwaliteit van het voedsel wordt door zes van jullie als iets gezien waarin de Efteling heer en meester is, maar tegelijk is dat ook één van de zaken die in de enquête best veel kritiek krijgt. Liefhebbers zijn het daarover duidelijk niet helemaal eens. Het aantal horecapunten, waardoor er altijd wel één in de buurt is, kon vijf van de inzenders zeer bekoren. Dat is elders wel eens anders, hoorden we tussen de regels door. Andere parken doen er goed aan het “Broodje Anton Pieck” (diepe zucht om de naam) eens onder de loep te nemen, want met name de Themeparkers onder de inzenders loopt het water in de mond bij de gedachte hieraan. Verder worden ook de automatieken van de Smulpaap en de Steenbok vaak genoemd, evenals de netheid van de horecapunten. Gaarne zien jullie overal ter wereld nette automatieken in Pieck-tinten, met daarin broodjes Anton Pieck, da’s wel duidelijk.

Ramon: “Pieckeriaanse huisjes, mooie locaties en een daardoor een nostalgische herinnering aan een maaltijd of snack.” Rens Schmidt bleef in de zelfde hoek, en schreef: “Ja. Namelijk: borden en sierrandjes in Pieck-kleuren!”. Het is wel duidelijk dat Efteling-liefhebbers het liefst alle attractieparken in Pieck-rood zouden omkleuren.

Roel Dansen houdt het op de frietjes van de Efteling, hoewel hij enige kritische noten laat horen: “Redelijk goede friet, alhoewel die tussen de Smulpaap en de Steenbok nogal verschilt, terwijl ik die toch als gelijksoortige punten zie. Bij de Smulpaap is de friet zacht en vettig, terwijl die bij de Steenbok hard en droog is. Misschien een gulden middenweg zoeken voor de Nieuwe Smulpaap?”. Ook Kristof noemde de friet, maar was toch nog een heel stukje positiever dan Roel: “Goeie friet, en de beste jumbokroket op aarde.”

Heuvelbuik liet ons wel heel kort maar krachtig weten wat hij vindt dat andere parken over zouden moeten nemen: “Gehaktballen!!!”. Jaap Meeldijk kwam met een langere beschouwing van de sterke kanten van de Efteling-horeca, en vulde in: “Ik ken maar weinig parken, met zo'n grote variatie aan gerechten op Disneyland na. De laatste jaren is het er flink op vooruit gegaan. Daarnaast vind ik ook het personeel bijzonder aardig en behulpzaam: dat is lang niet overal zo! Ik noem Six Flags, Bobbejaanland, Phantasialand, Universal Studios Hollywood, Universal Studios Port Aventura... enz.”

Theo verwoordde een beetje de algemene mening die jullie hebben over de Efteling-horeca: de variatie is een groot pluspunt. “De variatie. Veel parken komen *echt* niet verder dan de friet met een kroket... Zo zijn de lasagne uit de Octopus en de loempiarol van Toko Pagode goed te eten!”
 
 

Vraag 4. Welke wijziging(en) aan specifieke horecapunten (locatie/uiterlijk/assortiment) die hebben plaatsgevonden vind je slechte veranderingen?

Zeer verrassend bij de antwoorden op deze vraag was het aantal geënquêteerden dat het Witte Paard noemde als grootste verbouwingsblunder op horecagebied. Nahja... Verrassend… Stiekem hadden we dat natuurlijk al een beetje verwacht. Maar liefst negenentwintig van de deelnemers noemde het Witte Paard als dé nummer één fout. Slechts een drietal inzenders gaf aan deze verbouwing wel oké te vinden, terwijl vijftien mensen het Witte Paard op #1 of #2 in hun top-5 van favoriete punten hadden staan. Na het Witte Paard was het (en dat is misschien wel opvallender) vooral het verdwijnen van de oude Smulpaap waarbij jullie je hart vasthouden. In de loop van 2003 zullen we weten of deze conservatieve instelling redelijk was. Ook hoog scoorde de assortimentsbeperking van Kogeloog. Vijf keer werd hierover steen en been geklaagd, terwijl vier inzenders het verdwijnen van ’t Hommeltje om plaats te maken voor Grootmoeders Keuken een verlies vonden. Andere zaken die genoemd werden: de vele naamsveranderingen in het Café-Restaurant (twee keer), het verdwijnen van de Smaeckmaker, de verbouwing van de Kleyne Klaroen, en de komst van de Pardoes-borden (allemaal één keer). Over de Gulden Gaarde zullen Paul Melssen en Roel Dansen het wel niet eens worden: Paul is voor de bediening, terwijl Roel juist blij is dat die weer is verdwenen.

Efteling-liefhebbers verwoorden hun gramschap over de Witte Paard-veranderingen op nogal uiteenlopende manieren. Zo schrijft Ramon Heeren: “Ahem? Ik denk dat het Witte Paard sowieso al een recordaantal keren gaat worden genoemd... dus doe ik dat ook.:-) En verder De Octopus... oh nee, die is niet gewijzigd, die behoorde zo te worden :-D” Ilona houdt het op: “Daar kan geen twijfel over bestaan; het Witte Paard. Niet de gehele verbouwing is mislukt, het eigenlijke aanschaffen van je voedsel verloopt nu stukken efficiënter, maar alle sfeer is vernietigd. Helaas.”

“(Ok,dit antwoord zal vast niet origineel zijn)Het Witte Paard! Het restaurant dat eens zo mooi en Piecks was is omgetoverd in een kantoorpand. Het was zo warm,zo knus,zo mooi... Hiermee is de verbouwing van het Witte Paard één van de meest onbegrijpelijke projecten voor me geweest. Een restaurant zo Eftelings, zo perfect passend binnen het park, waarom zou je daar überhaupt verandering in brengen? En as het dan persé moet, doe het dan goed, en niet op deze waardeloze manier... Standaard reactie die iedereen vast zal hebben waarschijnlijk, maar ben het er dan zeker mee eens.”, schrijft Cliff van Thillo vol frustratie.

Betamax heeft naast het Witte Paard nog een zware horeca-kater moeten doorstaan: “Hier zal ik dan maar de meest geijkte verandering neerpennen: De verbouwing van Het Witte Paard. Door deze verbouwing heeft het pand een stukje sfeer verloren, ten faveure van een stukje efficiëntie... Ook het sluiten van Café de Pretneus was voor mij geen pretje ;)”

De inzending van Jorn begrijpen we niet helemaal… Is hij nu voor of tegen de verbouwing van het Witte Paard? “Het Witte Paard, het Witte Paard... euh... het Witte Paard. Dan was er nog Het Witte Paard en, oja: Het Witte Paard. Daarnaast hadden ze het Witte Paard nooit mogen verbouwen, en ook van Het Witte Paard hadden ze af moeten blijven. Maar het ergste vind ik nog wel dat ze de thematisering van het ooit zo gezellige, bourgondische en Pieckse Witte Paard in de vuilbak hebben gegooid. Dat hadden ze nooit mogen doen!”. Nee, dan is Thuur Crompvoets een stuk duidelijker: “De verandering aan het ‘Witte Paard’. Echt Pieckeriaans kunstof zeker...;-)”

Toch is zoals verteld niet iedereen mordicus tegen de doorgevoerde aanpassing van het interieur van het restaurant. “Daarmee doel je op het Witte Paard? Nou ik vind het mooi!” aldus Ups, en dat vind ook Danny Verhoeven: “Over het Witte Paard hoor je veel mensen klagen maar ik vind het echt beter zo.”

Gelukkig ging niet élke inzending over het Witte Paard, want zo schreef Den Smickelaer bijvoorbeeld: “Vooral het super kleine aanbod bij Kogeloog tegenwoordig en de oerlelijke "klokjes" die aangeven wanneer een bepaald horecapunt geopend gaat worden. Ook de Mars-vlaggetjes (op deze site terecht vaak besproken) zijn een doorn in het Oog.” Tom was het duidelijk met Den Smickelaer eens: “Alle reclamebordjes van Mars en dergelijke vind ik lelijk. Het horecapunt ziet er meteen een stuk ongezelliger uit.“

Arthur van der Velden heeft andere irritaties, namelijk: “Na ja… Dat Diorama mag van mij best Diorama blijven. Daar hoeft geen restaurant vind ik! Dat Waterorgel vind ik ook maar nix dat ze daarvan een eetgelegenheid maken, maar is een logisch gevolg: je verdient veel geld met die ruimte, die ander gevuld zou zijn met een handjevol mensen en waarop je uiteindelijk maar kosten hebt!”

Coastermama, tot slot, liet weten wel wat service en vertroeteling te kunnen gebruiken op haar dagje Efteling, en de verandering die haar het minste kon bekoren was dan ook: “Dat alles nu selfservice is geworden, mis bediening op zijn tijd.”
 

 

(vorige) (volgende)

  

 

In den Hoorn des Overvloeds  © 2002-2004 Het Wonderlijke WC Web