Sfeer:   Assortiment:   WWCW-team:

olle Bolle Gijs. Een icoon voor de wereld van de Efteling. Tussen de veertien Gijzen die momenteel de Efteling bewonen zijn er veel mafkezen — zelfs een aantal die geen papier eten — maar afgezien van een recente immigrant uit hetzelfde land als die ambassade aan de Promenade is er geen enkele Gijs die zo vreemd aandoet als Inca Gijs. In 1983 nam dit kromme heerschap de plaats in van Visje Gijs, die vervolgens naar de oever van de siervijver verhuisde om daar zijn dagen te slijten als wensbron. Inca Gijs is echter niet zomaar een leuk verzonnen beeld. Nee, dit prachtig vormgegeven ornament is een voorbeeld van de post-klassieke kunst in Yucatan. We hebben hier namelijk het genoegen met een Chac-mool, een half-liggende mens voorzien van armbanden, geverfde ringen en sandalen — met de handen met daarin een offerschaal voor mensenharten rustend op de buik — die op het punt staat zich op te richten. Achter het op het eerste gezicht vredelievende maar ook kinderlokkende figuur schuilt dus toch nog een bloeddorstig monster dat het heeft gemunt op de sterkste spier in ons lichaam.

Enkele meters zuidwaarts vinden we nog twee van die angstaanjagende types, uitgerust met een gestileerde speer en een borstplaat in de vorm van een vlinder die ons erop wijst dat we hier te maken hebben met twee Tolteekse krijgers uit de tempel van Quetzalcoatl in Teotihuacan, Mexico. Hun functie is dezelfde als die van de twee Thaise wachters in het Sprookjesbos, namelijk het bewaken van de ingang van een attractie. Het betreft hier natuurlijk de attractie die geopend werd in het jaar dat Inca Gijs plaatsnam op de oever van de kanovijver: de Piraña (in de ontwikkelingsfasen ook wel bekend als Kontiki of Uru-bamba), waarin menig bezoeker zich nog altijd laat meeslepen op de wilde golven van een Mayarivier. Of is het nu Inca? Nou goed, het betreft hier in elk geval een omgeving sterk geïnspireerd door oude culturen uit het huidige Centraal- en Zuid-Amerika.

We zouden u bovenstaande informatie niet doen toekomen als we hier ook niet ergens een horecapunt zouden kunnen vinden. En ja hoor, precies tussen de krijgers en de Chac-mool bevindt zich een klein edoch schattig huisje genaamd "Casa Caracol". Nouja, het heeft niet altijd zo geheten; in de beginjaren was dit een (voor zover wij weten) naamloos barbequehutje. Later ging het die naam voeren en waren er ook sombrero's en poncho's te koop. De naam veranderde daarna in Piratenshop, wat toch nog even een brug sloeg met het zeemansthema van het centrale plein. Vervolgens was dit huisje een tijdje gesloten voor het publiek maar toen het daarna eindelijk weer openging is het het huisje geworden wat wij inmiddels zo goed kennen, met de juiste naam.

Casa Caracol is ongelooflijk goed gethematiseerd. Het hele huisje is uitgevoerd in hetzelfde lijmsteenachtige materiaal als van de Piraña zelf, en is voorzien van een reeks ankerbalken (zij het zonder ankers) zoals we die kennen van bijvoorbeeld Asterix in Hispania die mooi rondom uitsteken uit de gevel en het gebint in stand houden (of tenminste dat moeten wij geloven). Zowel de 'voordeur' als het nisje voor de bezoekers ('raam') zijn overdekt, de overkapping bij de raam wordt gehouden door een drietal stokken van ieder een verschillende lengte. Links van de voordeur vinden we een speciaal rek voor plantenpotten, die we ook zien aan de muur in de hoek links van de deur en aan het afdakje boven de ramen. Dit alles wordt doorkruist door een ellenlange grijze lijn op de gevel die helemaal vanaf de Piraña deze kant op komt. Tenslotte vinden we nog een groot visnet boven op de toren van Casa Caracol, dat ons evenals de oude naam Piratenshop erg doet denken aan het zeemansthema dat een stukje verder naar het noorden zo goed vertegenwoordigd is. Het interieur van de Casa is echter om minder enthousiast over te zijn. Het is over het algemeen behoorlijk kaal en naast een modere vitrine en een verdwaalde Coca-Colakoelkast bestaat het beetje thematisering dat we hier terugvinden uit niet meer dan een Mayamasker en een draagbare lamp die toch wel erg veel weg heeft van een Europese invloed.

Het assortiment van Casa Caracol is beperkt, maar toch vrij speciaal. Afgezien van de frisdrank en de alcohol wordt hier weinig verkocht van het standaard assortiment. We treffen hier voornamelijk Nacho's met saus, en als klap op de vuurpijl een populaire Mexicaanse wrap die in twee soorten verkrijgbaar is: rundvlees en kip. We kunnen goed begrijpen dat de mond van meneer Inca Gijs hiervan open valt. Het is allemaal niet goedkoop, maar vergeleken met andere prijzen in het park en met de kwaliteit van het product is dit niet al te uitzonderlijk.

Wanneer we ons omdraaien en met de rug naar de Casa gekeerd staan beleven we voor de zoveelste keer de schrik van ons leven. De kleurtjes zijn opnieuw passend gemaakt, maar de tafeltjes en stoeltjes van het terras komen — op een tweetal tafelbanken na — opnieuw rechtstreeks uit een catalogus. We hebben inmiddels gezien dat het zo goed anders kan; neem een voorbeeld aan de Walvis, de Smulpaap en de Klaroen. Wij van het WWCW staan niet voor de gevolgen in wanneer een van de Tolteekse krijgers er genoeg van krijgt, tot leven komt en de boel kort en klein slaat. Want zoals we al eerder van hun Thaise collega's gezien hebben, zijn ze daartoe in staat. Overigens zou het na het verschijnen van deze review geen overbodige luxe zijn deze beelden van een soortgelijke tekst te voorzien als de wachters bij de Waterlelies, immers durft er nu niemand meer bij Inca Gijs te komen en het plein zal binnen de kortste keren vol liggen met prul en prop.

We vinden het heel leuk in deze contreien te blijven rondhangen, maar onze reis moet voortgezet worden. Voor wie heeft zitten slapen: het assortiment zou van ons wat uitgebreider mogen (graag met meer Iberische specialiteiten), het etablissement zou wat vaker en langer open mogen zijn, en dat terras komt ons onderhand onze strot uit. Al met al toch niet slecht gedaan hoor. We sluiten af met drie-en-een-halve ster voor Casa Caracol.

 

Sinds 1983  Categorie balie  Aanbod standaard  Bezetting voldoende  Prijs/kwaliteit normaal/duur  Aantal kassa's 1  Omzet (per bezoeker per dag) € 0,08  Pinautomaat? nee  Smaakoordeel 8  Zitjes ruim  Afvalverwerking hoop manden, 3 containers + Inca Gijs op 10 meter  Dichtsbijzijnde toiletten Spookslot

 

DRANK   Koffie klein/groot € 1,30/2,25 Thee klein/groot € 1,30/1,85 Div. frisdrank blik va. € 1,50 Dommelsch Ice € 2,75 Bacardi Breezer € 4,00 Smirnoff Ice € 4,00     MENU   Nachos met saus € 2,25 Tortilla met boem boem balie € 3,75 Satébroodje € 2,25

  
  

Sfeerbeoordeling:   1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Assortimentbeoordeling:   1 2 3 4 5 6 7 8 9 10         het totaal aantal op dit horecapunt uitgebrachte stemmen is inmiddels:

Op de toren is het haventhema van deze omgeving doorgevoerd met een visnet.	De pre-Colombiase thematisering is binnen goed vertegenwoordigd.	Spaans-achtige bloempotten sieren de buitenkant van het gebouwtje...
...evenals de voorkant van de overkapping.	Bij de voormalige ingang van de Piraña vinden we twee van deze Tolteekse krijgers die het 'Casaplein' overzien.	Via deze Chac-mool overkijken we de idyllische kanovijver, in wintertijden ook wel met ijs bedekt.