- afkorting - - voluit - A Assepoester BW Boze Wolf G Geit GR Grietje GK Gelaarsde Kat H Hans HS Heks HG Hans en Grietje HK Hans Klok K Koning K Kip KD Klein Duimpje KM Kleermaker M Meubelmaker ML Molenaarster MG Moeder Geit P Prins PS Prinses R Rigobert RK Roodkapje S Sherida SW Sneeuwwitje T Teun V Varken VO Voice Over X Gezamenlijk

~ opmerking: de cursief gezette delen zijn in de loop van het seizoen 2002 geknipt of aangepast

VO: Zeer geacht publiek, meisje en jongens, dames en heren. We heten u van harte welkom in de splinternieuwe Efteling Theaterzaal. We werken momenteel nog hard aan de voorzijde van het Theater en een restaurant. We zijn bijzonder verheugd om u in ons gouden jubileumjaar de Wonderlijke Efteling Show aan te mogen bieden. De voorstelling duurt ongeveer 45 minuten. U wordt vriendelijk verzocht om tijdens de voorstelling te blijven zitten, niet te flitsen, uw mobiele telefoon uit te zetten en geen video-opnames te maken. Roken is niet toegestaan. De Wonderlijke Efteling Show is een co-productie van de Efteling en Wentink Events. We wensen u veel plezier. 

Op de Droomwei

<trompetgeschal>
GK: Weten jullie wie wij zijn? Dat zal ik jullie vertellen. Dit hier is de kleermaker uit Tafeltje Dekje, Ezeltje Strekje, Knuppel uit de Zak.
KM: En dit is de Gelaarsde Kat.
GK: En dit is mijn trompet. Nu willen jullie natuurlijk weten waarom ik er op blies.
KM: Gewoon, omdat ik zei blaas erop.
GK: Nee, om onze gasten, hier in de woonwagens wakker te maken.
KM: Willen jullie weten wie die gasten zijn?
GK: Dat zijn allemaal sprookjesfiguren. Omdat de Efteling 50 jaar bestaat mogen ze hier een paar dagen logeren. Op de Droomwei van het grote Sprookjesbos.
KM: Roodkapje is er, en de moeder van de Zeven Geitjes, en de Boze Wolf, die is vegetariër geworden, en nu de dikste maatjes met Moeder Geit, ze zijn op mekaar!
<muziek>
GK: En dan hebben we nog de heks en Klein Duimpje.
KM: En Sneeuwwitje.
GK: En Hans en Grietje.
KM: En de prins en Assepoester.
GK: Ze zijn er allemaal! Kijk, daar komen ze!

<muziek><dans><lied>
P: Dit noem ik pas een feest, ik spreek ook namens Assepoes. Dit is compleet iets anders voor ons beiden.
H: Hier is geen kaviaar, alleen patat met appelmoes.
SW: En komen geen vervelende lakeien.
MG: Het baden in champagne heb ik hier geen dag gemist. Gewoon de koude kraan erop dan voel je je verfrist.
BW: Zo samen op een luchtmatras dat is voor mij geluk.
MG: Moeder Geit wordt een spektakelstuk!
X: Dit is de plek waar heel het sprookjesland elkaar ontmoet. Je weet niet wat je ziet op de Droomwei. Roodkapje en de heks, de boze wolf het blauwe bloed, je weet niet wat je ziet op de Droomwei! De sprookjesprins gooit hier, alleen voor het plezier, zijn koninklijke remmen even los. Op de Droomwei, op de Droomwei, van het grote Sprookjesbos!
<dans>
SW: Hier hoef je niet op sjiek, hier zit echt geen strijkkwartet, hier hoef je niet in koetsen om te wuiven.
P: Hier zit je niet rechtop, aan weer een ander staatsbanket.
SW: Je kan gewoon een kippenpootje kluiven.
HS: Hier heb ik Hans en Grietje liefdevol geadopteerd.
HG: Nooit heeft de heks gelachen maar nu heeft ze het geleerd.
H: Klein Duimpje en Roodkapje worden hier misschien een paar!
GK: Op de Droomwei worden sprookjes waar! Miauw.
X: Hier ligt de prins van Assepoes te dollen met de heks, je weet niet wat je ziet op de Droomwei. Dit is ook een idee voor onze Máxima en Lex, je weet niet wat je ziet op de Droomwei. Hier heeft naast Moeder Geit, de wolf zich neergevleid, voor een middagdutje op het groene mos. Op de Droomwei, op de Droomwei, van het grote Sprookjesbos! 

RK: Kleermaker, kleermaker!
KM: Ja Roodkapje, wat is er?
RK: Weet u dat er nog iemand is? In één van de wagens slaapt nog een magiër.
KM: Een wat?
RK: Een magiër! Dat is een soort tovenaar, maar dan nog beter.
KM: Die heb ik niet uitgenodigd, die heeft zichzelf natuurlijk naar binnen getoverd.
GK: We laten die magiër rustig waar hij is en gaan een spelletje spelen.
P: Oh! Nee!
H: Wat is er?
G: Waarom ben je zo bedroefd?
P: Oh Hans, oh Grietje, mijn vrouw, prinses Assepoes is weg.
GK: Laten we allemaal gaan zoeken. Sneeuwwitje, kijk jij daar. Heks, ga jij de zaal maar in.
KD: De Stiefmoeder! Dat moet de Stiefmoeder gedaan hebben!
GK: Klein Duimpje heeft gelijk. We moeten de magiër roepen. Doe allemaal even mee! Magiër! Magiër! Magiër!
<Illusie>

Assepoester

P: Maar beste magiër, hoe kan dit? Mijn prinses is weer het sloofje van vroeger. Ze was zo mooi, en nu ben ik weer terug bij af.
H: En zij ook. Moet je kijken hoe ze eruit ziet!
BW: Dat moet zij zeggen.
HK: Rustig, rustig. Laat mij maar even
.<muziek><Illusie>

Op de Droomwei reprise 

<lied><dans>
X: Hier worden mensen weggetoverd maar ze komen terug, je weet niet wat je ziet op de Droomwei. Je snapt niet hoe het komt want daarvoor gaat het veel te vlug, je weet niet wat je ziet op de Droomwei. Die magiër kwam hier, we zien hem zeker weer. Hij loopt voortaan de hele middag rond.
X: Op de Droomwei, op de Droomwei, van het grote Sprookjesbos! 

Inleiding 

HK: Zo. En nu wil ik wel eens weten uit welk sprookje jullie twee zijn.
GK: Zie je dat dan niet? Ik ben de Gelaarsde Kat.
KM: En ik, ik ben de kleermaker uit Tafeltje Dekje, Ezeltje Strekje Knuppel uit de zak.
HK: Naar welk sprookje willen we eerst kijken? Eerst jouw verhaal kat! Luister, de kat woonde tot voorkort bij de molenaar en zijn drie zonen. Maar de goede man was helaas overleden. Alles wat hij bezat, maar dat was niet veel hoor, liet hij na aan de drie jongens. De oudste kreeg de molen, de middelste de Playstation, en de derde, Teun, Teun kreeg de kat. 
T: Oh lieve kat, mijn egoïstische broers hebben mij het huis uitgegooid. En nu ben jij het enige levende wezen dat me lief is.
GK: Maar baas, dat is toch niets om treurig over te zijn? Jij bent altijd goed geweest voor mij, nu is het mijn beurt om goed te zijn voor jou. Ik ga je rijk maken, we gaan op reis. Volg me!
T: Volg me? Hier? Door die konijnenkeutels? Bah!
GK: Bah? Roep liever hoera! Want die keutels betekenen dat we vlak bij een konijnenhol zijn. Had jij geen wortel bij je?
T: Ja, maar die wil ik houden, voor als ik honger krijg.
GK: Wat is nou lekkerder? Een wortel, of een konijn?
T: Ik denk toch wel euhhm, een konijn.
GK: Alsjeblieft, meneer wordt op zijn wenken bediend. Daar kan geen frikadel tegenop.

Paleiswacht

<trompet + getik>
T: Hoor eens. Wat is dat?
GK: De koninklijke garde komt eraan. De wacht voor het paleis moet afgelost worden, laten we gaan kijken.
W: Voorwaarts mars!
 <muziek><dans>
GK: Ik krijg me daar toch een kanjer van een idee. Teun, als jij daar achter in het park dat konijn gaat braden, ga ik er nog eentje vangen, voor de koning.
W: In de houding! 
W: Geef acht!

<GK stoot tegen wachters> 
K: Volgens de wet moet ik je laten opsluiten wegens ordeverstoring, maar volgens mijn hart moet ik je een goudstuk geven, omdat je me zo hebt geamuseerd. Wat doen we, kinderen, gevangenis, of goudstuk? Een goudstuk dus. Alsjeblieft.
GK: Voor wat, hoort wat. Kijk eens wat ik voor u heb, majesteit. Namens mijn meester, de Markies van Carabas.
K: Wat een leuke verrassing. Wilt u uw meester hartelijk danken en zeggen dat ik hem met vreugde zal oppeuzelen?
GK: Mijn meester oppeuzelen?
K: Nee kat, z’n konijn natuurlijk.
GK: Ik zal hem bedanken, en hem ook namens u hartelijk groeten.

Op reis 

GK: Zo, en dan moet ik nu Teun opscharrelen, want de grote reis gaat beginnen. Teun, Teun, waar ben je? Kom te voorschijn!
T: Hier ben ik !
GK: Ah, Teun, we gaan op pad. Kom op.
<lasershow reis>
GK: Ik moest je nog hartelijk danken van de koning.
T: Mij? Hartelijk danken van de koning?
GK: Ja, hij zei: “Wilt u uw meester hartelijk danken voor het konijn?”
T: Ik snap er niks van.
GK: Dat hoeft ook niet, tenminste niet nu, als je het straks maar begrijpt! Pas op! Het is glad hier. Durf jij te glijden?
T: Nou, nee, ik ben geen kat. Jullie komen altijd op je pootjes terecht.
GK: Let goed op, hoe ik dat doe. Kom op baas, laat je niet kennen!
T: Kijk mij nou, ik lijk wel een kat!
GK:  Dat had je gedacht. Katten zijn veel slimmer dan mensen. Ik heb alweer iets bedacht om je rijk mee te maken. Kleed je uit en ga zwemmen.
T: Zwemmen? Ja maar ik heb geen zwembroek bij me.
GK: Nou en? Dacht je nou echt dat de kinderen in de Efteling zitten te wachten op jouw blote billen. Nee toch kinderen? Zie je nou, nee!
T: Nou maar ik hou m’n ondergoed aan, want ik hoorde er ook een paar ja roepen.
<plons>
T: Hé, je kunt hier staan, kijk nou!

Kleren 

GK: Ah, precies zoals ik dacht, de koning en zijn dochter. Majesteit, help! Mijn meester, de Markies van Carabas, hij verdrinkt!
T: Wat nou verdrinkt? Ik zoek alleen maar mijn kleren.
GK: Hè baas, speel het spelletje nou even mee, zo wordt je nooit rijk. Majesteit wat een toestand. Mijn meester wilde met alle geweld een beetje gaan zwemmen, en nu zijn al zijn dure Markiezenkleren gestolen. Hij heeft alleen zijn onderbroek nog. Zo kan een Markies toch niet over straat?
HK: Nee, zo kan de markies ook niet over straat, en daarom ben ik even wezen shoppen (C&A) en kijk eens wat ik voor je heb.
<Illusie>  

GK: Beste Magiër, Waar is het dienstmeisje!
HK: Een dienstmeisje? Dat is een mooi klusje voor mij <Illusie>

Tuk 

<muziek><lied>
GK: Ik heb ze tuk! Ik heb ze tuk! Ik heb ze tuk, tuk, tuk, tuk, tuk, tukketukketukke tuk, tuk, tuk, tuk, tuk, tukketukketuk tuk, tuk, tuk, tuk, tuk, tukketukke tuk. Miauw.
K: Tis precies de man voor mijn kind.
PS: ’t Is een spetter die me verblindt!
K: Hoe lijf ik ‘m in?
PS: Hoe krijg ik m’n zin? ‘k Weet best waaraan ik begin.
X: ’t Is een meer dan goede partij!
PS: Die man hoort bij mij!
X: Die man moet erbij.
X: We hebben beet, we hebben beet, we hebben beet, zo’n rijke edelman voldoet aan onze wensen.
T: Van alles wat er hier gebeurt heb ik geen weet, waarom krijg ik toch zoveel die liefde van die mensen?
X: Hier speelt heus niet alleen, heeft ie goud of heeft ie geld. Bij adel wordt hoe ziet zo’n man eruit ook meegeteld. We hebben beet, we hebben beet, we hebben beet, kijk toch hoe schitterend dit heerschap is gekleed!
GK: Ik heb ze tuk, tuk, tuk, tuk, tuk, tukketukketukke tuk, tuk, tuk, tuk, tuk, tukketukketuk tuk, tuk, tuk, tuk, tuk, tukketukke tuk. Doe mee! Ik heb ze tuk, tuk, tuk, tuk, tuk, tukketukketukke tuk, tuk, tuk, tuk, tuk, tukketukketuk tuk, tuk, tuk, tuk, tuk, tukketukke tuk.

Maai Maai 

<muziek><dans><lied>
X : Maai maai! Zwaai zwaai! Maai maai!
GK: Beste boeren en boerinnen, jullie moeten me even helpen. Zo dadelijk komt de koning voorbij met zijn vriend de Markies van Carabas. Doe mij een lol, doe net alsof al dit land van hem is. Oké?
<dans><lied>
X: ’t Wuivende graan, dat u ziet staan, allemaal van de Markies. Kleigrond of zand, boompje of land, al dit fijn gebied, dat is zijn gebied.
X: Ver in het rond, vruchtbare grond, allemaal van de Markies. Elk gewas, dat ik zaai, al het koren, dat ik maai. Maai maai, voor de Markies. Zwaai zwaai, voor de Markies. Maai maai, voor de Markies, die van Carabas!

Het is mijn land 

HK: Hoe haal je het in je kattenkop om te zeggen dat de Markies van Carabas de eigenaar van al dit land is? Het is van mij, en niemand anders, net als dit kasteel. Ook die boeren zijn bij mij in dienst.
GK: Uh, grapje, grapje. Weet u wel dat overal in dit land met grote bewondering over u gesproken wordt?
HK: Is dat echt waar katertje? Wat leuk om te horen! Wordt er nog meer gezegd?
GK: Ja, er zijn zelfs mensen in dit land die zeggen dat u een toverkracht bezit waar zelfs Hans Klok nietaan kan tippen. Kunt u dat eens laten zien?
HK: Natuurlijk! Let op, daar komt ie! <muziek>
HK: Haaaa! Ik ben veranderd in een leeuw. En niet Loekie de Leeuw. Ik heb het slecht met jou voor, jij kat met je praatjes! En? Wat vond je ervan?
GK: Fantastisch…! Wat zal die Hans Kazan jaloers zijn. Maar kunt u ook veranderen in iets kleins? Een muis bijvoorbeeld?
HK: Een muis, dat doe ik met m’n pink!
<Illusie>
GK: Ik heb ‘m tuk!

Als kroon op dit alles

GK: Welkom hier majesteit, in het kasteel van de Markies van Carabas. U bent net op tijd, daar komen de eerste gasten al. Ik stel ze even aan u voor. Vadertje Tijd met Jonkvrouw Kandelaar, ons licht in het duister. Grootvorst Vuur tot Vlammetje met de Freule van Manenschijn tot Rozengeur, romantisch als altijd. Tot slot Hertog Hengelaar van Simmetje met Barones Geranium van Bloemenpot, wat ruikt ze toch weer heerlijk.
PS: Oh Markies, ik kan u niet vertellen hoe zeer ik onder de indruk ben van alles wat ik heb gezien. Uw kasteel, uw landerijen, uw kennissenkring.
K: Zou het niet prachtig zijn, als u als kroon op dit alles, mijn dochter tot de uwe zou maken?
T: Majesteit, ik kan het niet geloven. Ik kan alleen maar zeggen: ja, ik wil.

 Leve de Markies

<muziek><dans><lied>
X: Leve de Markies van Carabas! Leve ook zijn dienaar, de Gelaarsde Kat! Zing het bruidspaar toe en hef het glas. Was er ooit een paar dat zo heeft lief gehad?
T: Had je ook van mij gehouden als ik niet zo’n mooi kasteel, en niet al die landerijen had gehad?
PS: Had je mij ook willen trouwen, als ik hooguit maar een deel van het vele wat ik nu bezit, bezat?
PS+T: Kijk mij maar aan! Kijk mij maar aan! In mijn ogen zou het antwoord moeten staan. Kijk mij maar aan! Kijk mij maar aan! Kijk mij maar aan…

T: Echt ook als jij geen prinses geweest was, zou ik toch alleen, enkel en alleen met jou hier willen staan.
PS: En al ben je dan Markies, toen ik je zag wist ik meteen, ook al heeft die man geen cent ik durf het aan!
PS+T: Alleen met jou, alleen met jou, met niemand anders zou ik zoiets doen. Alleen met jou, alleen met jou, alleen met jou…
X:Leve de Markies van Carabas!
<T: Ik zal je trouw zijn!>
X: Leve ook zijn dienaar de Gelaarsde Kat!
<PS: Ik wil je vrouw zijn!>
X: Zing het bruidspaar toe en hef het glas!
<PS+T: Ik wil van jou zijn!>
X: Was er ooit een paar dat zo heeft lief gehad? Het hoeft geen betoog, zij leve hoog!!!

HK: Het sprookje van de gelaarsde kat is gelukkig goed afgelopen. Zo zie je maar weer, tijd voor een beetje tovenaarij!

 <Illusie-blok>

 <muziek><dans><lied>
G: In een wei!
K: In een wei!
V: In een wei!
K: In een wei!
X: In een weitje, in een weitje staat een varken naast een geitje, staat een kippetje te eten naast een koe. Zonder beker, zonder bordje, zonder slabbertje of schortje, ook bestek is voor een dier teveel gedoe. Geen servet voor vieze vlekken, onze mond doet al het werk. Waar zoëven nog een plant of struikje stond. Zie je hier wat kale plekken, iedere zondag na de kerk, eten wij hier met z’n vieren steeds ons buikje rond.
G: Mè mekker mekker mè!
K: Boeh boetje koetje boetje boeh!
V: Knor knorre knorre knorre knor!
K: Tok tokke tokke tokke tooook!
G: In een wei!
K: In een wei!
V: In een wei!
K: In een wei!

Inleiding

KM: Zo geitje, heb je vandaag lekker kunnen grazen?
G: Nee, alweer niet. Het was vandaag de beurt van uw dochter Sherida om me te laten grazen, maar ik wacht nog steeds op haar.
KM: En gisteren dan? Heb je gisteren niet lekker je buikje rond kunnen eten?
G: Gisteren? Gisteren was het de beurt van uw zoon Rigobert, maar denk maar niet dat ik hem gezien heb. Nee, ik heb mooi honger staan lijden.
KM: Hoe is het toch mogelijk? Kip, wil jij geit begeleiden bij het grazen? Hoe vaak heb ik mijn kinderen niet gezegd dat ze goed moeten zijn voor de dieren? He verrek ik moet hier door. Stelletje labbekakkers, nu zit het me tot hier! Nou is er vandaag weer niemand met de geit uit geweest! Luie donders die jullie zijn!
R: Wel waar.
S: En ik ben gisteren nog geweest.
R: En ik eergisteren.

KM: En nog liegen ook! Nou wordt ie helemaal mooi, ik gooi jullie het huis uit! Eruit, en jij ook! Je ziet maar dat je je eigen boterham kunt verdienen. Ga maar een vak leren, Rigobert, wordt jij maar meubelmaker. En Sherida, wordt jij maar molenaar. Ik heb genoeg van jullie, stelletje hooligans! Dat noemt zich dierenvrienden.
KM: Zo, lief geitje, je zult nu wel even genoeg hebben.
G: Genoeg? Genoeg? Hoe had ik mijn buikje moeten vullen? Er was geen gras om van te smullen.
KM: Geen gras?
G: Nee, het leek de ArenA wel.
KM: Pff…. Was er geen gras? Nee, geit, je staat gewoon te jokkebrokken! Ik heb met mijn eigen ogen gezien hoe je stond te smikkelen. En nu zeg je… Zou ik dan toch… Heb ik mijn kinderen voor niets het huis uit gegooid? Geit, je verdient het niet langer dat je bij me in huis mag wonen! Zoek je eigen weg, en laat je nooit meer bij mijn huisje zien.
HK: En zo begint het verhaal dat in de wereld beroemd is geworden als het sprookje Tafeltje Dekje, Ezeltje Strekje. Kijk, daar zie je zoon Rigobert die meubelmaker is geworden.

Tafeltje Dek je

R: Een tafeltje? Wat moet ik nu weer met een tafeltje?
M: Ik zei toch dat het een heel bijzonder tafeltje is. Een Tafeltje Dekje. De eerste keer heb je altijd de magiër nodig om het tafeltje zijn toverkracht te geven. Daarna kan iedereen het. Oh, daar is ie al!
HK: Gaat het om dit tafeltje? Oh, koud kunstje. Wat ze bij Tafeltje Dekje kunnen, kan ik ook. Ik heb alleen de hulp nodig van alle kinderen. Willen jullie mij helpen? Willen jullie mij helpen? Als ik zeg “blazen”, dan blazen we allemaal naar het tafeltje. Blazen, blazen, heey niet spugen he ! <Illusie>
HK: Ja, en dat is geen Ikea. Over Ikea gesproken, en zit garantie op de tafel, en als je zegt “Tafeltje Dekje”, dan dekt de tafel zich vanzelf.
R: Dat ga ik mijn moeder laten zien! Wat zal ze trots op me zijn. Hé, een dief! Houd de dief!
HK: Ik ga deze dief eens Middeleeuws afstraffen! whahahahahahahaha
<Illusie>
<Gegil> 

Ezeltje Strek je

M: Nou Sherida, sinds je moeder je het raam heeft uitgegooid, heb je heel wat geleerd. Alle geheimen van het molenaarsvak heb je onder de knie. Je kunt je eigen molen beginnen.
S: Maar dat kan ik niet betalen.
M: Dat kun je wel. Kijk maar wat ik voor je heb: een ezel.
S: Een ezel? Wat moet ik nu weer met een ezel? Ik had liever een kleine bijdrage gehad om te sparen voor mijn eigen molen. Al was het maar één goudstuk.
M: Loop maar even om, dan laat ik het je zien. Met deze ezel krijg je niet een kleine bijdrage, je krijgt meteen de hele molen. Want dit is een goudezel. Als je zegt “Ezeltje Strekje”, dan rollen er van achteren goudstukken uit.
S: Waar rollen die dan uit?
M: Van achteren, van onder z’n staart vandaan.
S: Van onder z’n staart vandaan? Maar, daar komen toch geen goudstukken uit?
M: Normaal niet, maar wel bij een goudezel. Ik zal het je laten zien. Of, wat nog beter is, doe het maar zelf. Hou z’n staart omhoog en roep: “Ezeltje Strekje”. 
S: Het zal mij benieuwen. Ezeltje, Strekje!
S: Wat zal mijn moeder hier van vinden? Wat zal m’n moeder vinden van mijn vak?

Wat zal mijn vader/moeder vinden van mijn vak?

<muziek><lied>
(voor de cut)
S: Wat zal m’n vader/moeder vinden van mijn vak? ‘k Heb jaren naar het antwoord toegeleefd. Wat zal m’n vader/moeder vinden van het vak, wat m’n liefde nu heeft.
R: Wat zal mijn vader/moeder vinden van mijn vak? Wordt zij een tikkeltje jaloers misschien? Wat zal mijn vader/ moeder vinden van het vak, waar ik m’n brood mee verdien. 
S: Wat zou mijn vader/moeder vinden van mijn vak, mijn hele ziel mijn hele zaligheid,
S+R: Wat zou mijn vader/moeder vinden van mijn vak, van mijn keus, voor altijd.
Wij, wij gaan nu vlug, naar moeder terug, eens zien wat ie/ze zegt. Hij/zij, hij/zij heeft ons ooit, het huis uitgegooid, maar meent het niet echt.
R: Zal hij/zij niet trots zijn dat ik haar nu alle soorten meubels geven kan?
S: Zal hij/zij niet trots zijn als ze hoort dat ik als molenaar door ’t leven kan?
X: Wat je ook doet, je moet er blij mee zijn, want je moet het levenslang. Wat je ook kiest, je moet er vrij in zijn, je verliest onder dwang.
<dans>
R+S: Wat zal mijn vader/moeder vinden van mijn vak?, mijn hele ziel mijn hele zaligheid, wat zal mijn vader/moeder vinden van mijn vak, van mijn keus, voor altijd. 
X: Wat je ook doet, je moet er blij mee zijn, want je doet het levenslang. Wat je ook kiest, je moet er vrij in zijn, je verliest onder dwang. Wees niet bang!
(Na de cut)
S: Wat zou mijn vader/moeder vinden van mijn vak, mijn hele ziel mijn hele zaligheid,
S+R: Wat zou mijn vader/moeder vinden van mijn vak, van mijn keus, voor altijd.
Wij, wij gaan nu vlug, naar vader/moeder terug, eens zien wat ie/ze zegt. Hij/zij, hij/zij heeft ons ooit, het huis uitgegooid, maar meent het niet echt.
R: Zal hij/zij niet trots zijn dat ik hem/haar nu alle soorten meubels geven kan?
S: Zal hij/zij niet trots zijn als ie/ze hoort dat ik als molenaar door ’t leven kan?
X: Wat je ook doet, je moet er blij mee zijn, want je moet het levenslang. Wat je ook kiest, je moet er vrij in zijn, je verliest onder dwang.
<dans>
X: Wat je ook doet, je moet er blij mee zijn, want je doet het levenslang. Wat je ook kiest, je moet er vrij in zijn, je verliest onder dwang. Wees niet bang!

Tafeltje dekt zich 

KM: Nee maar, mijn kinderen zijn terug!
R: Moeder!
S: We zijn er weer!
KM: M’n zoon, m’n dochter, vertel eens vlug. Wat is er van jullie geworden?
R: Ik ben meubelmaker geworden, en heb voortaan altijd te eten.
KM: Betaalt dat meubelmakersvak dan zo goed?
R: Nee moeder, dat niet, maar ik heb een Tafeltje Dekje, waardoor ik altijd verzekerd ben van lekker eten.
KM: En jij, mijn dochter, wat is er van jou geworden?
S: Ik ben molenaar geworden, en rijk!
KM: Rijk? Maar van het molenaarsbestaan wordt je toch niet rijk?
S: Nee, maar wel van de ezel die ik heb gekregen. Als ik zeg “Ezeltje Strekje”, dan rollen er goudstukken uit.
KM: Dat wil ik zien! En niet alleen ik, ik laat iedereen hier op de Droomwei ervan mee genieten. Alle gasten verzamelen! Alle gasten verzamelen!
G: Wat is er aan de hand?
MG: Is er brand?
KD: Moet dat nou, midden in de nacht?
KM: Zo Rigobert, als jij je tafeltje alvast klaarzet, kunnen we ze meteen verbluft laten staan. Koninklijke hoogheden en minderheden! Mijn zoon heeft een tafel die zichzelf kan dekken met de heerlijkste gerechten die er bestaan. En dat gaat hij ons nu laten zien.
BW: Ahoew! Ja, dat komt goed uit, want m’n vriendin hier, die heeft het grasveld op.
KM: Neemt u allemaal even plaats aan uw tafel, hef het glas en zeg samen met de kinderen van de Efteling: “Tafeltje Dekje”. <muziek>  

Ezeltje strekt niet

KM: Nee, niet weggaan, niet weggaan, m’n dochter heeft ook nog iets! Een goudezel!
BW: Een goudezel? Ahoew! Wat mag dat zijn?
S: Dat is een ezel waarvan achteruit goudstukken komen. Ik ga alvast naar boven.
BW: Dus zogezegd een ezel die euro’s poept? Waarom kan jij dat niet?
P: En waar is die ezel dan?
KM: Die staat op het balkon van de molen.
P: Op het balkon? Een ezel hoort toch niet op het balkon?
KM: Richt uw blik op de ezel en beleef het wonder mee. Daar gaat ie, Ezeltje Strekje!

<lied> <dans>
X: Hou je geintjes voortaan voor je, wij staan hier nu mooi voor aap! Kijk een sprookjesprins die hoor je niet te storen in zijn slaap. Hans en Grietje en Roodkapje zeggen hierbij simpelweg: hou ons niet meer voor het lapje.
BW: Laat me leggen waar ik leg.

Ezeltje heeft honger

R: Maar Sherida, je hoeft toch niet bedroefd te zijn? Die ezel heeft gewoon honger. Ja, er is op het balkon natuurlijk niet genoeg eten.
KM: Laten we hooi gaan verzamelen. Misschien willen onze gasten en de kinderen van de Efteling wel even helpen. Ga ze maar zoeken.
S: Zo ezeltje, ga maar lekker achter de molen staan, dan kan je rustig eten. De kinderen hier in de Efteling zullen goed voor je zorgen. Toch kinderen?
KM: Ja, we kunnen niet blijven sjouwen. Als die ezel daar boven op het balkon blijft komt hij om van de honger. En is onze goudmijn op vier benen mooi naar de knoppen.
R: Ja, die ezel komt naar beneden.
S: Hoe dan?
KM: Kan hij soms ook vliegen?
R: Ooit gehoord van het vliegend tapijt? Kijk maar !
<muziek> 

Ezeltje strekt zich

S: Hier, even kijken of hij het doet. Roep allemaal in de zaal even mee: “Ezeltje Strekje”, op mijn teken. Daar gaat ie, Ezeltje Strekje!
S: Nu ben ik heel rijk. Laat allemaal je mooiste kleren zien. Dan heb ik een prachtige droom voor jullie. We gaan er een feest van maken! 

In de Efteling voelt iedereen zich rijk

<Muziek><Dans><lied>
X:Als je zo een ezel in de wei hebt staan, weet je dat je aardse zorg voorbij zal gaan.  Altijd vol op centjes, nooit meer die momentjes, van hoe knoop ik de eindjes aan elkaar. Maar je kunt het leven ook wel zonder geld, geld maakt niet gelukkig wordt verondersteld. Vaak kun je met dromen, heel wat verder komen, maak die dromen hier vandaag dus waar.
In de Efteling voelt iedereen zich rijk, miljonair, miljardair. Wie de Efteling betreedt voelt zich gelijk, miljonair, miljardair.
<Illusie>

X: In de Efteling voelt iedereen zich rijk, miljonair, miljardair. Wie de Efteling betreedt voelt zich gelijk, miljonair, miljardair. Of een toverstaf,  jou vleugels gaf,  nee zo’n dagje hier neemt niemand je meer af. Het geldt voor boven en voor onder de Moerdijk. In de Efteling, in de Efteling, in de Efteling voelt iedereen zich rijk.
<dans>
X: In de Efteling voelt iedereen zich rijk, miljonair, miljardair. Wie de Efteling betreedt voelt zich gelijk, miljonair, miljardair. Of een toverstaf, jou vleugels gaf, nee zo’n dagje hier neemt niemand je meer af. Het geldt voor boven en voor onder de Moerdijk. In de Efteling, in de Efteling, in de Efteling voelt iedereen zich rijk.

Afkondiging

VO: Meisjes en jongens, dames en heren, hiermee zijn we aan het einde gekomen van de Wonderlijke Efteling Show. Graag vragen wij u nog om een applaus voor het Holland Show Ballet, de zangers Wieneke/Erica/Paula/Chantal en Riël/Arno/Arnan, de assistentes Debbie en Sarina en natuurlijk magiër Hans Klok. We hopen dat je het mooi vond. Doe voorzichtig bij het verlaten van het Theater, en geef de mensen in een rolstoel even voorrang. De Wonderlijke Efteling Show is een co-productie van de Efteling en Wentink Events. Namens alle medewerkers danken we jullie voor je aanwezigheid en nog veel plezier op de Efteling. De Wonderlijke Efteling Show is mede mogelijk gemaakt door Essent.

Reprise

X: In de Efteling voelt iedereen zich rijk, miljonair, miljardair. Wie de Efteling betreedt voelt zich gelijk, miljonair, miljardair. Of een toverstaf, jou vleugels gaf, nee zo’n dagje hier neemt niemand je meer af. Het geldt voor boven en voor onder de Moerdijk. In de Efteling, in de Efteling, in de Efteling voelt iedereen zich rijk.
In de Efteling voelt iedereen zich rijk, miljonair, miljardair. Wie de Efteling betreedt voelt zich gelijk, miljonair, miljardair. Of een toverstaf, jou vleugels gaf, nee zo’n dagje hier neemt niemand je meer af. Het geldt voor boven en voor onder de Moerdijk. In de Efteling, in de Efteling, in de Efteling voelt iedereen zich rijk.
In de Efteling voelt iedereen zich rijk, miljonair, miljardair. Wie de Efteling betreedt voelt zich gelijk, miljonair, miljardair. Of een toverstaf, jou vleugels gaf, nee zo’n dagje hier neemt niemand je meer af. Het geldt voor boven en voor onder de Moerdijk. In de Efteling, in de Efteling, in de Efteling voelt iedereen zich rijk.
In de Efteling voelt iedereen zich rijk, miljonair, miljardair. Wie de Efteling betreedt voelt zich gelijk, miljonair, miljardair. Of een toverstaf, jou vleugels gaf, nee zo’n dagje hier neemt niemand je meer af. Het geldt voor boven en voor onder de Moerdijk. In de Efteling, in de Efteling, in de Efteling voelt iedereen zich rijk.
<Muziek>