Attracties - Pardoes Promenade en de Brink: het is niet al Brons wat er Blinkt

 
 
naar pagina 1 naar pagina 2 naar pagina 3 naar pagina 4
       
     
 

Maestro, muziek!

 
Geen échte promenade zonder toepasselijke muziek. De Franse hoofdstad heeft z’n “Oh, Champs Elisee”, en Mainstreet USA, een eindje buiten die stad in Disneyland Paris, heeft zelfs een hele keur aan feestelijke ‘rag-music’ en paradedeuntjes. De Efteling, altijd op zoek naar succesvolle Disney-concepten om te kopiëren naar haar eigen park, kon natuurlijk niet achterblijven en verzocht haar huiscomponist Ruud Bos een demo te maken met muziek die geschikt zou zijn om de Promenade muzikaal te omlijsten. Om ons helaas niet helemaal duidelijke reden werd Ruud Bos’ demo echter niet goed bevonden. ‘Te bombastisch, te groots’, spreken de geruchten. Helaas zullen we dat wel nooit zelf kunnen beoordelen.

De Schatkist en overjarige jubileum-Pardoezen -|- Foto: Friso Geerlings © het Wonderlijke WC Web 2003Gelukkig liet de Efteling de Promenade na het afkeuren van Bos’ composities niet geluidsloos door het leven gaan, en kwam men met een naam op de proppen die bij menig Eftelingliefhebber een vraagtekentje boven het hoofd deed verschijnen. René Merkelbach, een jonge muzikant uit Kaatsheuvel, ging aan de slag om op basis van Henny Knoet’s omschrijvingen van Pardoes en de sfeer rond Pardoes een passende muzikale achtergrond te componeren voor de nieuwe laan. Of dat gelukt is, kan eenieder tegenwoordig zelf beoordelen in het park, want Merkelbach’s muziek werd wél goedgekeurd en speelt dag in dag uit uit tientallen Bose-paddestoelen langs de promenade.

Merkelbach’s muziek klinkt vrolijk, absoluut Pardoezerig maar bevat ook de nodige meer plechtige elementen die de Promenade een zekere klasse geven die de laan van zichzelf niet zo snel oproept. Twinkels, belletjes, een ongelooflijk meeklapbare handclap en bijzondere percussie in de vorm van gongs en ‘orchestral hits’ complementeren de melodie. De leegte van de enorme Brink opvullen met louter muziek blijkt helaas onmogelijk, maar toch vormt René Merkelbach’s muziek absoluut één van de beste elementen van het hele Promenade/Brink project. De Keltische fluiten die de hoofdmelodie spelen lokken bezoekers mee door een wereld vol wonderen, waar verwondering en de magie van het sprookje centraal staan. Een beetje jammer is het wel dat het geheel compleet op de synthesizer is uitgevoerd; hoewel onbetaalbaar zou het toch aardig geweest zijn als het London Symphony Orchestra zich gewaagd had aan een uitvoering van Merkelbach’s compositie.

Overigens bleef de samenwerking tussen de Efteling en Merkelbach niet beperkt tot de promenademuziek alleen. René schreef ook de muziek voor de Pardoes
-CDROM ‘Een wonderlijk avontuur met Pardoes de Tovernar’ en arrangeerde hiervoor een hele reeks bestaande Efteling-thema’s (waaronder een heel stel van Ruud Bos) in zijn bekende stijl. Ook de muziek van een aantal themafeesten en het deuntje uit het Laafse Monorailstation zijn van zijn hand.

Om wat meer te weten te komen over de muziek op de promenade én de man daarachter heeft het Wonderlijke WC Web contact gezocht met René Merkelbach, die tot onze ver
rassing bereid bleek om al onze vragen te beantwoorden. Wat we vroegen en wat de componist antwoordde kun je hieronder in het kadetje lezen.

Rest ons hier nog te melden dat de muziek van de Pardoes Promenade tegenwoordig (sinds 2002) eindelijk op CD is te krijgen. Efteling-liefhebbers kunnen hun met minidiscrecorderstjes opgenomen versies dus met een gerust hart weggooien en zich naar de dichtstbijzijnde boekenclubwinkel haasten om daar
'Het jubileumgeschenk van Pardoes de Tovernar' te kopen. Op deze cd, uitgegeven door ReDi-entertainment en gedistribueerd door That’s Entertainment is ook een aantal andere Merkelbach-compostities te beluisteren, zoals de hierboven genoemde arrangementen van bestaande Efteling-melodieën voor de eerste Pardoes-CDROM, maar ook het complete geluid van het Pardoesbeeld dat op de Promenade te vinden is.

Ik ben ook maar een muzikantje uit de Kets...

Het WWCW stelde René Merkelbach een aantal vragen over zijn muziek voor de Pardoes Promenade, en kwam zo het een en ander te weten over de man én de gedachtes achter de vrolijke Keltische fluiten die inmiddels miljoenen bezoekers op hun eerste schreden door de Wereld vol Wonderden begeleidden.

De muziek van de Pardoes Promenade past past erg goed bij het grappige karakter 'Pardoes' zoals dat door Henny Knoet voor de Efteling is bedacht. Hoe is deze perfecte combinatie tussen karaktertje en muziek tot stand gekomen? Had je een heel nauwkeurige opdrachtomschrijving van het park waarin deze muzikale richting al omschreven was, of was je helemaal vrij in je invulling van de muziek?

René Merkelbach -|- Foto afkomstig van zijn website, www.queebus.comDe muziek is tot stand gekomen door eerst heel uitvoerig met Henny Knoet te praten over wie Pardoes nou eigenlijk is en welke sfeer er op de promenade zou moeten heersen. Daarnaast moest het uit diverse elementen bestaan.

In één gedeelte van de muziek klinkt "onthaasting" door. De mensen zouden hierdoor in de Efteling-sfeer moeten komen, en de wandeling op de promenade moeten gebruiken (en de daarbij behorende muziek) om weg te geraken van de 'gewone' wereld waarin alles snel en druk druk druk is. Dat is het eerste deel, waarin de Keltische fluit die het Pardoes-thema speelt het belangrijkste is.

In deel twee (alles is aan elkaar geplakt), het midden van het muziekstuk, hoor je al de mystiek die je in alle richtingen van de Efteling tegen gaat komen als je uiteindelijk de Promenade of Brink verlaat. Het Pardoes-thema klinkt hier in door, niet meer alleen met een fluitje en akoestische gitaar maar nu 'verpakt' in strijkers, hoorns, etc, oftewel weidser gearrangeerd.

In deel drie hoor je avontuur doorklinken, en ondanks het feit dat er op de Promenade nog niet heel veel gebeurt moet de bezoeker het gevoel krijgen dat hem echt iets te wachten staat. In eerste instantie (gaat misschien nog gebeuren?) zou de Bron geprogrammeerd worden op dit deel van de muziek. Stel je voor: op orkestklappen, paukslagen, en opkomende bekkens reageert de bron, soms heel heftig en soms heel subtiel. Het zou super zijn als dit ooit nog mocht gaan gebeuren.

Kortom: toen ik de sfeer en beleving van Pardoes uitgelegd kreeg van Henny ben ik aan de slag gegaan. Toen ik het liet horen was het in één klap raak.


Hoe beviel de samenwerking met de Efteling? Heb je veel contact gehad met Henny Knoet, Pardoes' geestelijk vader, of andere Efteling-ontwerpers zoals (inmiddels voormalig) creatief directeur Ton van de Ven?

Dit was niet mijn eerste en ook niet mijn laatste samenwerking met de Efteling. Check http://www.skizzo808.com en zie een overzicht van de muziek die ik o.a. voor de Efteling heb mogen maken. De samenwerking verloopt overigens altijd perfect. Henny spreek ik regelmatig i.v.m. de serie audio-cd's en cd-roms die verschenen zijn of nog gaan verschijnen met Pardoes als hoofdpersoon en/of rode draad.

De muziek van zo'n beetje alle grote attracties in de Efteling is geschreven door Ruud Bos. Onze bronnen melden dat hij ook een demo heeft gemaakt voor de Pardoes Promenade, maar dat deze is afgewezen. Waarom is de Efteling uiteindelijk echter met jou in zee gegaan in plaats van met Ruud Bos?

Ik heb toevallig op een goed moment gevraagd om een kans om eens iets te mogen maken voor een attractie (de Pardoes Promenade wordt uiteraard gezien als attractie) en op de gok twee weken aan de Promenade-muziek gewerkt. Verder heb ik het aan de Efteling overgelaten of het gebruikt zou gaan worden. Het is niet mijn bedoeling geweest een andere componist in de weg te zitten. Ik vroeg heel voorzichtig om een kans en heb die met beide handen aangegrepen. En wat Ruud Bos betreft: hij is de meester!

Is het bijzonder voor je om te weten dat jouw muziek werkelijk dag in dag uit draait op de Pardoes Promenade (en natuurlijk ook je andere composities in bijvoorbeeld het Lavenlaar-station), of 'voelt' dit ongeveer het zelfde als bijvoorbeeld het uitbrengen van een normale audio-CD?

Het geeft iedere keer (iedere week!) weer een kick om daar te mogen lopen of zitten met mijn muziek op de achtergrond. Ik heb altijd wel een paar kinderen van vrienden bij me die om de vijftig meter heel hard roepen dat ik de muziek heb gemaakt. Ik weet niet van wie ze dat hebben...

Denk je dat je in de toekomst ook de opdracht zult krijgen om de muziek te componeren van een écht grote Efteling-attractie, bijvoorbeeld de grote attractie die voor 2005/2006 gepland staat? En zou je een dergelijke grote en zware opdracht aannemen?

ik denk niks. Ik hoop alleen maar. Ik ben er klaar voor.

Tenslotte vroeg het WWCW René nog wat nu eigenlijk zijn favoriete stuk Efteling-muziek is, en naar wat Efteling-liefhebbers-gerelateerde zaken zoals zijn lievelingsattractie in het park.

Space Mountain in Disneyland Paris, een attractie die René wel kan waarderen -|- Foto: Friso Geerlings © het Wonderlijke WC Web 2003Mijn favoriete muziek is niet die van Carnaval Festival (alhoewel Toon Hermans de melodie wel briljant gevonden heeft, maar ik word er gek van als het deuntje weer eens een hele dag in m'n hoofd zit), en ik heb ook medelijden met de mensen die de hele dag (of een deel van hun dienst) bij Monsieur Canibale moeten staan... Leuk muziekje, maar om gék van te worden als je het drie keer hoort.

Het is moeilijk om mijn favoriete muziek te noemen, maar als ik er een paar mag noemen: Droomvlucht, Vogel Rok, maar ook zeker Villa Volta. En niet te vergeten de muziek van de Orgellaaf; simpel maar zeer doeltreffend.

Ik heb geen favoriete attraktie, maar ik zou wel eens willen dat Droomvlucht twintig minuten zou stil staan op het moment dat je voorbij de zwevende kastelen komt. Verder ben ik een Coaster-fan a la Six Flags en Disney (Space Mountain, Aerosmith Rock 'n Rollercoaster) dus Vogel Rok is aardig als je niet langer dan twee minuten hoeft te wachten. Met andere woorden: laat die nieuwe ride maar komen!!!

Oh ja, en ik ben sterk van mening dat de Python na al die jaren best voorzien mag worden van vette speakers in de treinen en dat die TMF-herhalingen (zijn die er nog?) weg mogen, en dat die niks-muziek vervangen wordt door speciaal voor de Python geschreven muziek. De Python blijft een super-attractie tenslotte!


Op onze vraag of we de antwoorden op de vragen die we hem stelden mochten gebruiken voor het Wonderlijke WC Web antwoorde hij in alle bescheidenheid:

Je mag alles gebruiken. Ik ben ook maar een muzikantje uit de Kets...

Creatief, Efteling-minded en nog bescheiden ook. Hoog tijd dat het park hem in elk geval ook eens belt om een afspraak te maken voor het componeren van een uur aan mysterieuze VOC-darkridemuziek voor 2005!

 
 


Met dank aan René Merkelbach die zo vriendelijk was supersnel op onze vragen te reageren. Top! Op de achtergrond van deze pagina draait overigens een kort fragmentje uit zijn Promenade-compositie, die compleet te vinden is op de CD 'Het Jubileumgeschenk van Pardoes de Tovernar '. Niet te koop in het park, maar wél bij de boekenclub.
 
naar pagina 1 naar pagina 2 naar pagina 3 naar pagina 4
       
     
       
 

© 2003 Het Wonderlijke WC Web | tekst: Friso Geerlings | foto's: Bram Elstak & Friso Geerlings