Attracties - Holle Bolle Gijs - Van Klein Duimpje tot Kliko
 
 
 
Een groot attractiepark bestieren resulteert in veel afval verwerken. Lege blikjes en flesjes, volle luiers, her en der een bonnetje of klassieke prop: de milieudienst van de Efteling is er druk mee. Toch is maar ongeveer dertig procent van alle Efteling-troep afkomstig van de bezoekers. De rest bestaat uit groenafval van de tuindienst, bouwafval, afgevoerde vetten, bulkverpakkingsmateriaal en een niet geringe hoeveelheid veegvuil. In totaal produceert het park rond de 2500 ton afval per jaar (cijfers van 2005). De Holle Bolle Gijzen verwerken hiervan samen zo’n duizend kubieke meter. Veel meer afval uit het park komt dan ook terecht in de manden, wandbakjes, kliko’s en helaas, ook gewoon op straat. In goede WWCW-traditie zijn wij niet vies van het bespreken van díe Efteling-zaken die normaal verzwegen worden. Bij deze dus: van Klein Duimpje tot Kliko!
 
 
Anton Pieck had oog voor elk aspect van de Efteling toen hij vanaf 1952 verantwoordelijk werd voor het ontwerp. Ook de vuilnisbakken werden door hem niet vergeten. Uit zijn oplossing voor een sfeervolle, Eftelingse afvalbak blijkt maar weer eens dat een eenvoudige insteek vaak het beste resultaat geeft. Pieck koos voor een rieten mand (formaat bloembollenmand) aan een netjes gelakte houten paal, met daarboven een ornament dat de bezoeker nog eens extra aanzet tot het correcte gebruik ervan. Het idee, in al zijn eenvoud, doorstond de tijd en is ook nu nog in gebruik. Met name het Sprookjesbos en het Lavenlaar worden ook nu nog door Piecks klassieke rommelmanden bediend. Vroeger waren ze in heel het park, langs wegen en onverharde paden te vinden. Her en der hielden deze open manden aan hun paaltjes het ook buiten het Marerijk nog lang vol. Aan de sluiproute rond de Piraña bijvoorbeeld, bij de Halve Maen, of aan de inmiddels afgesloten route achter de Pagode door.

Van de ontwerpen die Pieck maakte voor de ornamentjes boven de manden zijn er twee nog (of eigenlijk: weer) in gebruik. Allereerst zijn er natuurlijk de bekende Klein Duimpje-bordjes, die, uit gietijzer of kunststof gegoten, “Papier Hier” adviseren. Een prachtig stukje Efteling-ontwerp, dat in vorm en kleurstelling zo perfect bij het park aansluit dat je soms bijna niet meer ziet hoeveel er wel niet staan in het bos. Boven een gestileerde perkamentrol met de tekst rent Klein Duimpje met Zevenmijlsvaart van mand naar mand. Sinds 2007 is ook het tweede oorspronkelijke Pieck-prullenmandornament weer terug in het parkbeeld: het Brabants melkmeisje. Anton Pieck ontwierp dit snoezige meisje, met kuiltjes in haar wangen en toegeknepen mondje al in de jaren vijftig. Haar tekst is wat minder bondig dan die van Klein Duimpje: “Hebt u doos, papier of krant, gooit u ze in deze mand.” Het melkmeisje raakte echter al snel in ongebruik. Vooruit: Klein Duimpje is nu eenmaal een leukere prullenmandfiguur, maar het totaal verdwijnen van het melkmeisje was weer het andere uiterste. Gelukkig opende in 2007 de Nostalgische Speeltuin, tussen het Lavenlaar en Villa Volta, waar na decennia van afwezigheid ook het melkmeisje terugkeerde. Samen met andere rentranten als Baby Gijsje, de apenmolen en de schommelschuitjes vormt ze hier een ware enclave van über-Piecksheid. Heerlijk!

Klein Duimpje... ...een Larfje... ...en het Melkmeisje

Ook weer in het Marerijk, vlak bij de Nostalgische Speeltuin, vinden we het derde en laatste prullenmandornament dat het park rijk is. Vanaf 2005 beschikt het Lavenlaar namelijk over een eigen decoratie voor boven de manden. Hiervoor is, met Klein Duimpje als duidelijke inspiratie, een baby Laaf (ook wel larf genoemd) gekozen, die een zelfde perkamenrol met de tekst “Papier Hier” draagt als zijn Sprookjesbos-collega. De plaatsing van deze speciale Laaf-ornamentjes was voor menig Efteling-watcher een aangename verrassing, zeker omdat hiermee een fraaie verbinding ontstaat tussen het oude idee van Pieck, en de vormgevers van nu.

Hoewel visueel fraai, hebben de manden van Pieck ook wel hun nadelen. Ze lokken in de zomer zwermen valse wespen, moeten door hun beperkte omvang vaak leeggemaakt worden, en zijn lastig schoon te maken. Bovendien is hun levensduur beperkt. Om deze redenen is de Efteling, vooral vanaf de jaren tachtig, meer en meer andere vuilnisbakken gaan plaatsen, die deze nadelen niet hebben.
 
Wel snoepten Hans en Grietje hier
Maar zij strooiden geen papier

De eerste serie nieuwe bakken die op grote schaal ingezet werd was van het type dat we overal in de wereld in attractieparken, dierentuinen en evenemententerreinen tegenkomen; stalen verplaatsbare bakken met een enigszins afgeronde bovenkant, een klep aan de voorkant, en op het vlak daaronder plaats voor een decoratie. Disney plaatst daar vaak het logo van het betreffende parkdeel, maar de Efteling koos, niet onverstandig, voor een uniform bloem-ornament van de hand van Ton van de Ven. Overal in het park werden de in donkergroen en beige uitgevoerde bakken geplaatst, behalve natuurlijk daar waar de manden van Pieck om nostalgische en sfeertechnische redenen behouden bleven. Een uitzonderlijk ornament kregen deze vuilnisbakken bij Vogel Rok, waar een afbeelding van de mytische vogel tegen een achtergrond van wolken de plek inneemt van de bloemdecoratie.

In de nieuwe eeuw verdwenen ook deze bakken weer grotendeels uit het parkbeeld (ze worden eigenlijk alleen nog in wachtrijen toegepast), om vervangen te worden door nog veel grotere, groene, niet mobiele stalen gevaartes, met bovenop een sierlijke gouden bol. Deze hebben naast hun enorme capaciteit het voordeel dat ze binnenin gewoon een kliko-bak bevatten, die heel handig leeg en schoon te maken is. In grote delen van het park werden langs de wegen speciale betonplaten gelegd om deze zware bakken op te monteren. Jammergenoeg werden ze wél in een mooie neutrale donkergroentint uitgevoerd, maar niet voorzien van Tons bloemmotief. Een groot deel van de oude, kleinere bakken die nu niet meer nodig waren werd overigens met Eftelingse decoratie en al te koop gezet, en aangekocht door wat kleine regionale parkjes. Met wat geluk kom je ze op de vreemdste plekken nog tegen dus, die oude Efteling-bakken.

Een nieuwe trend is het “thematiseren” van de grote bakken naar een bepaald (lastig te begrijpen) aspect van hun omgeving. Dit begon met een met houtstructuren beschilderde bak tegenover de ingang van PandaDroom, en trok zo via een met staalplaten gedecoreerde variant bij De Vliegende Hollander het park door. Hoewel vast met de beste bedoelingen uitgevoerd komt het nogal over als een uit de hand gelopen kunstproject van een groepje gesubsidieerde geestelijk gehandicapten, die op hun dagverblijf “themaatjes” moeten bedenken, en deze ter plekke op een Efteling-afvalbak vingerverven. Leuk en aardig, maar wij zien toch liever gewoon een bak die er uit ziet als een bak. Een eenvoudig Van de Ven-ornament op een neutrale groene ondergrond doet meer goed dan tien overdreven camouflage-effecten bij elkaar.
 
Wie de papiermand hier niet ziet
die is een sufferd waar of niet