 rekt
allen uw lederhosen aan, zet een jagershoedje op, draag bretels en
strik de veters van uw bergschoenen strak. Vergeet deze maal
natuurlijk ook de sjaal en wanten niet, want we gaan dit keer met het
Wonderlijke WC Web naar het winterse Beieren!
Het bovenstaande stukje tekst kan u wel eens enigszins bekend in de oren
klinken en dat is ook niet vreemd, want dé extra schransplek bij uitstek
tijdens
de Winter-Efteling ligt namelijk vlak bij de jaarrond geopende
vreetschuur in Anderrijk:
de Steenbok. Het is door het hoge horeca- en kraampjesgehalte misschien vreemd om de Beierse Markt
tot de extra attracties van de Winter-Efteling te rekenen, maar deze
Zuid-Duitse mini-enclave in Kaatsheuvel is inmiddels zo
ingeburgerd en telkenmale weer aanwezig op de vaste winterkalender, dat
we ze onmogelijk onbesproken kunnen laten.
 ie denkt aan Beierse Markt, denkt aan de kerstperiode. In deze tijd
krioelt het in de Duitse, Zwitserse en Oostenrijkse steden van
de marktjes waar de dik ingepakte gezinnetjes met koopgrage moeders
en altijd-in-om-een-eindje-te-rijden-vaders graag hun geld uitgeven
aan cadeaus voor onder de overdadig versierde weihnachtsbaum thuis. Aangezien
dat drukke shoppen en spenderen de maag nogal onrustig maakt, zijn er ook,
zoals we uiteraard ook zouden verwachten, grote aantallen
eetgelegenheden aanwezig; eetgelegenheden waar de rookpluimen bovenuit
stijgen, want natuurlijk worden daar de typische worsten en
burgers verkocht, waar de Germaanse streken
 zo bekend om staan. Om
naast het voeden
de massa ook nog eens te vermaken (en de kinderen die niet zo onder
de indruk zijn van het geld uitgeven in gammele tentjes en kraampjes
ook hun portie vrolijkheid te gunnen op de koude dag), zijn er ook
altijd wel entertainers in de buurt: van jodelwedstrijden en
jongleurs tot kerstmannen en steltlopers. Geen wonder dat de
kerstmarkt —
traditioneel
volksvermaeck bij uitstek —
nog altijd een drukbezocht evenement is voor menig
winterliefhebber.
In 2000 werden de plannen gemaakt voor een tweede wintereditie van de
Wereld vol Wonderen. De eerste editie was geslaagd en het
experiment, als onderdeel van een uiteindelijk streven naar een
jaarronde exploitatie van het park, werd voortgezet. Meer attracties en meer horeca moesten de
Efteling in de tijd van ijs en kou opvullen, dat was één van de
belangrijkste lessen die geleerd was uit de eerste Winter-Efteling-editie. Het was namelijk in de winter (natuurlijk tot genoegen van
de directie) stukken drukker in de restaurants van het park. De
noodzakelijke combinatie van extra horeca én een attractie werd
gevonden in de creatie van de 'Beierse Markt'. Natuurlijk was
hiervoor geen betere locatie te
verzinnen dan het grasveld bij de Bob en de Steenbok. Alsof alles al
zo was bedacht door Eftelvisionairs in de succesvolle jaren ’80. Vreemd genoeg werd tijdens de eerste
markt slechts het weggedeelte recht voor de Steenbok gebruikt. In
enkele klein uitgevallen houten huisjes, die echter wel direct de sfeer
opriepen van een dorpje midden
in de Alpen, waren wat verkooppunten voor soepen, broodjes, worsten,
hamburgers, satés en wafels. De markt had destijds dus echt alleen
de functie van een voedselverkooppunt, verdeeld over het (toen ook
nog veel kleinere) terras voor het
grote snacketablissement van Anderrijk.
Maar de Winter-Efteling zou de Winter-Efteling niet zijn als de
Beierse Markt niet zou groeien, net als dat gebeurt met al die andere
— nu al
klassieke —
attracties die men tijdens de wintermaanden voor een openingsperiode
van slechts enkele weken
optrekt. Bij de derde winteropenstelling van het Kaatsheuvelse park was
alles aan de Beierse Markt dan ook weer groter en beter. Verdeeld over het gehele
grasveld (dat sinds 2002 veranderd is in een heus plein, voorzien
van een vast podium en een blijvend terras voor de Steenbok)
zijn sindsdien de wel bekende Zwitserse blokhutten (ook te koop bij
uw lokale Intratuin) te vinden met behalve
de al genoemde verkooppunten nu ook entertainment, bankjes en attracties.
Alhoewel 'attracties' misschien een wat groot woord is; er waren
slechts wat oude ambachten te bezichtigen in
een aantal van de hutjes. Ook een jaar later kon men weer genieten
van deze ambachten, waarbij bezoekers bijvoorbeeld konden zien hoe
een creatieve dame poppen van heksen en trollen (we meenden onder
andere onze eigen koning uit het Sprookjesbos te herkennen) maakte,
die het zeker niet gek gedaan zouden hebben op de jaarlijke
Creadoe-beurs. Ook de figuurzagers en schilders van Eftelingse
tafereeltjes waren weer van de partij. Eveneens terug dat vierde jaar
(en eveneens voor het eerst te zien tijdens WE3) was de miniatuurkermis
in één van de blokhutten, compleet met caroussel en
piepkleine lampjes die, in tegenstelling tot die van het Diorama,
vrijwel allemaal nog werkten ook. Nee, echt attracties zijn het niet
maar aardig willen we het best wel noemen.
 |
 |
 uiten dit alles is er vanaf WE3 ook meer moeite gestoken in het
decoreren van het geheel. Zo kwamen er intrigerende hondenhokken met
grote blaffende en grommende Sint-Bernardshondenknuffels, sparren met (jawel)
kunstsneeuw (waarbij het overigens opmerkelijk is om te zien dat de
winterweergoden die deze alleraardigste variant van de oorspronkelijke
neerslagvorm hebben rondgestooid, dit —
zuinig als ze
zijn — aan maar één zijde van de flora hebben
gedaan, maar gelukkig de daken van de verschillende bouwseltjes op
de markt niet vergeten zijn) en sfeervolle verlichting. En vooral deze
electrieke sfeermakers zorgen hier voor een welverdiende
drukte in de late uurtjes van een Winter-Efteling-dag. Het meest
opvallende lichtelement is in het midden van het veld te vinden;
aan een paal van zo’n acht meter hoogte zijn vanaf de
top enkele kabels gespannen met ieder een flink aantal peertjes.
Op deze manier ontstaat een tentachtige lichtdecoratie. Samen met de verlichting van de hutten zelf, zorgt
dit voor een betoverend beeld. De overdag wat saaie en grauwe
Beierse Markt fleurt helemaal op. Zolang de regen ook verstek laat
gaan is het in de uren na zonsondergang hier prettig toeven tijdens
het eten van een wafel of worst.
De genoemde sfeerelementen en de verbeteringen die sinds WE1 zijn
aangebracht zouden er toch voor moeten zorgen dat de Beierse Markt een
hoge score krijgt in Winters Weerzien. De wintersfeer is er in ieder geval, maar over
de winterpret zijn wij wat minder te spreken. De markt staat al
zolang hij wordt gehouden aangegeven als een attractie én horecapunt,
maar op het kunnen bekijken van oude ambac hten, poppen van viervoeters en de
huisjes zelf na, is er maar bijzonder weinig 'attractiefs' te doen.
Natuurlijk, er is ook entertainment (een Tirolerbandje tijdens de
derde winter, en het lachwekkende EK jodelen —
Jah Sie mussen gut und
diep atemhalen bevor Sie Jodeln gehen —
tijdens de vierde winter) maar
dat vinden we in de Winter-Efteling bijna overal wel. Hoewel het
entertainment een onmiskenbaar onderdeel uitmaakt van de markt zien
we dit niet als een attractie op zich (op het groots
opgezette 'Pardoes en het Kinder Winter Wonder Feest' na dan
misschien). Als absolute frustratie melden wij
nog wel even het volgende: met zekere regelmaat worden wij tijdens
de Winter-Efteling gedwongen om ons door de menigte van bezoekers te
persen wanneer we bij de Beierse Markt in de buurt komen. De weg aan de zuid-oostkant van
het plein is namelijk afgezet met hekken en takken, waardoor een snelle spurt richting
Fata Morgana vanaf de Bob-kant (of andersom) simpelweg niet mogelijk
is. Natuulijk snappen wij ook wel dat menig bezoeker tijdens het
bewandelen van het verplichte lusje over de markt de geuren van de
daar gevestigde eethutjes niet zal kunnen weerstaan en direct tot
aankoop zal overgaan (wat dan weer goed is voor de parkkas) maar dan
nog: is het die paar extra centen echt waard? Moet men het de
abonnementhouder die alleen even zijn Fatashot komt halen om
vervolgens via het Spookslot weer snel naar Marerijk te vertrekken
nu werkelijk zo lastig maken? Grrmpf.
Winter-Efteling 5:
Gelukkig had men in 2003 door dat deze situatie alles behalve
comfortabel was: dit keer had de bezoeker eindelijk de mogelijkheid
om het pad dat rechtstreeks naar de Verboden Stad voert te gebruiken.
Daarbij kwam in datzelfde jaar ook nog de toevoeging van een set
bijzonder curieuze lampenkappen in een boom. Als men dacht dat dat
het aantal WWCW-sterren wel zou moeten verhogen, heeft men het
echter mis. Lampenkappen doen ons zelden genoeg voor een
sterverhoging. Wij hopen dan ook ten zeerste dat tijdens WE6 de
Beierse Markt eindelijk eens de uitbreiding krijgt die het verdient.
Suggesties zijn bijvoorbeeld het uitbreiden van het gebruikte gebied
(zo is er een lange kale laan van de ingang van de Bob tot aan het
Piraña-plein); een betere spreiding van de decoraties én vooral de
toevoeging van originele attracties, die het ook voor de bezoeker
die al bekend is met de markt de moeite waard maken om weer eens
zo’n blokhut te komen bekijken.
Winter-Efteling 7:
Tijdens het grootste deel van de zevende Winter-Efteling was de
Beierse Markt als vanouds. De laatste weekeinden echter, brachten
het SalzburgerLand-Dorp (sic), een commerciële buitenpost van de
Oostenrijkse regionale toeristenindustrie. Onder het motto "A Touch
of Paradise" kon men zich hier te buiten gaan aan typisch
Salzburger-zaken als koeien melken en skiën in een ski-draaimolen
die wel wat weg had van 's pasja's martelinstrumenten. Van tijd tot
tijd trad een verlept import-dansgroepje op, terwijl een doelloos
neergekwakte hoop échte sneeuw slechts smolt en smolt. Al met al,
vooral door de "moderne" wintersportsfeer, een nogal dissonant
geheel tijdens de verder kwalitatief prima Winter-Eftelingeditie.
Moge het een éénmalige zaak zijn geweest!
Enfin: twee-en-een-halve ster voldoet dus nog steeds
wel voor de markt in Anderrijk naar onze mening. Op die manier
kunnen de Beierse Markt en het naburige cafetaria elkaar tenminste
nog een beetje met gelijke waarde in de ogen kijken en houden we de
concurrentiestrijd buiten de deur.
|
 |
|
sinds:
|
2000
(WE2) |
|
aankleding:
|
goed |
|
muziek:
|
slecht |
|
zitjes:
|
gemiddeld |
|
klimaat:
|
gedeeltelijk overdekt,
onverwarmd |
|
horeca in
de buurt: |
eigen
kraampjes,
de Steenbok |
dichtstbijzijnde
toiletten: |
Fata
Morgana |
|
|
|
