Geberit en Sphinx kunnen weer tevreden zijn. "Never change a winning team", moet de Efteling-directie gedacht hebben toen ze haar bode het land in stuurde om ’s parks sanitaire hofleveranciers weer op te laten draven, dit keer voor de utilleering van een spiksplinternieuwe en bijzonder ruime toiletgroep: de Efteling-theatertoiletten.

Voor of na de lange zit van vijfenveertig minuten ten behoeve van de Wonderlijke Efteling Show voelt menigeen wat aandrang. Een drang die in het seizoen 2002 slechts tot een weldadige rust gebracht kon worden bij een bijzonder provisorisch keetje vlakbij het theater-onder-constructie, of na afloop van de show bij die arme en telkenmale overbelaste toiletgroep van Fata Morgana. De sprookjesachtige 1001-nacht veranderde hier gedurende het jubileumjaar dan ook niet onregelmatig in een weinig sprookjesachtige periode van 1001 minuten wacht(en). Met name voor de toiletdames in functie zal het openen van de deuren na afloop van de Wonderlijke Efteling Show telkens weer een “vooravond der Apocalyps”-gevoel gegeven hebben.

Maar zelfs aan de grootste frustraties van het dienstdoende sanitaire personeel kwam gelukkig een einde. In 2003 kreeg het Efteling-theater een eigen, ruim bemeten en inpandige voorziening voor het uitvoeren van de sanitaire stop.

Wie komende vanaf het theaterplein dusdanig onder de indruk is van de voorgevel van Ton’s laatste grote creatie voor het park dat het de nodige moeite kost om het een en ander droog te houden onder die onbedwingbare golf van enthousiasme voor zo veel ornamentale schoonheid hoeft, eenmaal binnen, gelukkig niet ver te zoeken. Via een in een bijzonder rustgevend groen geschilderde toiletentree kan een der ruimst bemeten groepen van het park bereikt worden. Tussen de toegangen van de dames- en herentoiletten bevindt zich een glazen controleruimte, vanwaar de toiletdame in kwestie fier en frank over haar domein kan uitkijken. Eenmaal in de toiletten zelf valt vooral de omvang op. Maar liefst 9 urinoirs bij de heren en 12 kubische hokjes bij de dames helpen mee om zelfs grote stromen van bezoekers soepel te kunnen verwerken.

Helaas is de zo vaak bejubelde theaterromantiek in de toiletgroep niet te vinden. Geen messing spoelknoppen of roodfluwelen WC-brilwarmers. Wellicht is in dat opzicht iets te veel aansluiting gezocht bij de belendende foyer die nu ook niet direct overloopt van warme kleuren en nostalgische, pompeuze theaterversierselen. Een gemis dat de score van deze groep wel drukt, maar niet onderuit haalt. Daarvoor is het geheel te groots van opzet.

Rest ons nog slechts te melden dat via de toiletgroepen ook het aangrenzende Theaterrestaurant te bereiken is. Multifunctioneel, ruimbemeten, maar tegelijk ook wat killetjes en kaal: de theatertoiletten zijn eigenlijk gewoon vergelijkbaar met het theaterinterieur in het klein. Maar dan met tegeltjes, uiteraard.

Niettemin natuurlijk een prima toiletgroep. Geen absolute thematische top, maar gelukkig weet het omgevende gebouw dat te compenseren. 3 1/2 ster leek ons dan ook een mooie score voor deze locatie.