Twinkel banner deco  -|-  (c) Het WWCW 2001

  Een Stoomcursus - Weten - 8

 
 

Weten

Weetfeit nummero acht - details

Taalkundig gezien weet de liefhebber nooit zo wat hij of zij aan de Efteling heeft. Aan de ene kant zijn er de fraaie poëtische uittingen van de heren Pieck en Van de Ven, maar aan de andere kant zijn daar de onvoorstelbare fouten tegen het gebruik van koppeltekens, minuskels & kapitalen en het vrijwel constant vergeten van letters waar die toch werkelijk horen, of het plaatsen van spaties waar die beslist niet zouden moeten staan.

Gelukkig maar dat het park haar belabberde reputatie hier en daar weet op te vijzelen middels het herintroduceren van mooie maar ietwat verstofte woorden. Welk kind zou immers zijn pestende klasgenootje nog uitlachen met schampere lach als dhr. Van de Ven die woorden niet aan het Neerlandse collectieve geheugen had toegevoegd? En wat te denken van de onvervalste onverlaat?

Alle spreuken in 't park, van nu of reeds lang verdwenen, kunt u als liefhebber natuurlijk zo reciteren. Compleet, indien gevraagd, met de juiste spelling en leestekens!

 

Het zou wat ver voeren om in dit antwoordkader alle spreuken op te nemen die ooit het park opfleurden of dat nog steeds doen. Wel geven we graag een voorbeeld (afkomstig van het oude Kogeloog-beeld zoals dat in vroeger jaren stond nabij Langnek):

Deez’ dienaar die weleer in ’t leven
Slechts met een blik een leger deed sneven
Is nu, na al z’n roemrijke dagen
Zelfs niet in staat een wesp te verjagen

Nog maar een voorbeeld, omdat we na een Piecktekst nu eenmaal niet met goed fatsoen verder kunnen zonder ook een Van-de-Ventekst op te nemen:

Oudejaarsavond, ijzige wind
Een eenzaam klein meisje, een verlaten kind
Een leven in armoe, geen liefde beschoren
Steenkoude voetjes, haar sloffen verloren
De één werd gestolen, een onverlaat
de ander onvindbaar in de donkere straat

Zwavelstokjes die niemand wou kopen
Angst voor thuis, om straf te ontlopen
Achter de vensters huist welvaart en vrede
Enkel wat warmte is haar eenvoudige bede
Mag één enkel stokje aan de bundel ontbreken?
Eén enkel stokje, zal ze het durven ontsteken?

Een kachel licht op, in stralende gloed
Is het een wonder? Ziet ze het goed?
Het droombeeld vervaagt, verdwijnt met de wind
Wonderen bestaan, maar niet voor dit kind

Een tweede stokje; het vlamt op in haar hand
Een feestmaal verschijnt wanneer het ontbrandt
Een ganzengebraad, hoe kan die gans leven?
Een droom die vervliegt, het duurt maar héél even.

Een derde vlam tovert de glansvolle pracht
van een twinkelende kerstboom die verdwijnt in de nacht
Kerstboomlichtjes die als sterren verstrooien
Ze stijgen op om de hemel te tooien

Eén ster in het zwerk raast aan de anderen voorbij
in herinnering komt wat grootmoeder zei:
"Een vallende ster, een ziel gaat op reis
Naar hemelse vrede, naar Gods paradijs"

En zie, daar is grootje. Zij reikt naar het kind
Zacht stralend van goedheid met een liefde die wint
Ach grootje, lief grootje, ach voer mij toch mee
Naar de innige warmte van uw hemelse vrêe

En zie, in grootmoeders armen ontvliedt zij deez' aard
Voor eeuwig voor zorgen en rampspoed gespaard

In sneeuw blijft dit meisje, in kou overleden
Haar mond in een glimlach, een glimlach van vrede
Het is de kracht van de liefde die altijd wint
Het geluk is voor eenieder, en nu ook voor dit kind

Naast al de spreuken en gedichten bent u natuurlijk ook op de hoogte van het specifieke idioom dat in de loop der tijd is ontstaan in de liefhebbersgemeenschap waar u zo graag bij wilt horen. Zo kent u de betekenis van woorden als inschaduwen en opmossen, weet u het verschil tussen Pieckeriaans en Ton-van-de-Venesque, en gebruikt u te pas en te onpas het woord fraai of besmukt.


 


 

 
 

Een Stoomcursus - © het Wonderlijke WC Web 2003 - 2005