Op
een aantal manieren kunt u uw "band" met het
park en haar illustere scheppers versterken:
Dwangmatig maakt u gebruik van de linker
wachtrij, waar u ook bent. Zijn er meerdere
kassa's open in de supermarkt? Dan gebruikt u de
meest linker. Rijdt u over de Franse Autoroute?
Neem het linker tolpoortje. Dit alles natuurlijk
om uw Villa Volta-wachtrijgewoontes in
herrinering te brengen. Want waren ze niet
prachtig, die momenten waarop u met brede grijns
de hele rechterrij voorbij wandelde, onderwijl
genietend van de domme en onwetende medemens?
Wanneer u in de buurt van een museum, galerie of beeldentuin bent, gaat u altijd op zoek naar de
invloeden en helden van ùw helden. Te Hattem
bezoekt u dan ook onverwijld het Anton-Pieckmuseum en elk beeld van Henri Moore doet u
direct denken aan het Ton-interview waarin dhr.
Van de Ven aangaf een groot liefhebber van deze
kunstenaar te zijn. Mocht u een werk van
bijvoorbeeld Hendrik Avercamp (1585-1663) zien
hangen in een museum, dan kunt u slechts
glimlachend uw schouders ophalen: Pieck is in uw
ogen immers de onovertroffen meester van het
winterlandschap en zelfs de jonge ontwerptelg
Michel Den Dulk zet in uw ogen al een uitermate
fraai sneeuwgezicht neer.
Andere themaparken bezoeken is een taak die elke
serieuze Efteling-liefhebber van tijd tot tijd
zal bezighouden; u bent immers een intelligent
mens en weet dat slechts het hebben van
vergelijkingsmateriaal de ware waardering voor
het sprookjespark kan doen wortelen in uw ziel.
Wanneer u echter in een dergelijk "concurrerend"
park een bordje tegenkomt dat zo uit de Verboden
Stad
Fata Morgana lijkt te zijn weggehaald, kunt
u slechts kirren van plezier.
|