Er was eens, heel lang, geleden een kok. Hij kookte op een kasteel de lekkerste dingen voor de koning, koningin en prinses. Als de kok ziek was at de familie niets. Zelf konden ze namelijk niet koken. Ze werden elke dag van het jaar door de kok van het kasteel verwend met de lekkerste dingen. De kok sloofde zich verschrikkelijk uit. Dat moest ook wel, want zo zei de koning: ''Ik heb zo een ander! Kook voor ons de lekkerste dingen of je zal worden ontslagen!'' Daar was de kok dan ook erg bang voor. Elke dag van het jaar at de koninklijke familie iets anders. Oesters, vissticks, bonen, salade... Het was een erg dikke familie geworden, want sporten en veel bewegen deden ze niet.

Op een dag liep de kleermaker uit de stad langs het kasteel. Hij hoorde iemand huilen en snikken. Nu was de kleermaker een goed mens. Hij besloot degene die daar zo aan het huilen was te troosten. Toevallig stonde de kasteeldeur open en hij liep naar binnen. Via een hele lange trap kwam hij bij een torenkamer waar het gesnik en gehuil vandaan kwam. De kleermaker deed de deur open en zag daar de kok van het kasteel. Hij was rood en huilde met zijn hoofd tussen zijn handen naast het fornuis. Zachtjes kwam de kleermaker dichterbij. ''Wat is er met je aan de hand?'' vroeg hij aan de kok. De kok keek verschrikt op en ging staan. ''Niets,'' zei hij. ''helemaal niets.'' De kleermaker vond dat er wel wat aan de hand was, anders zou jij niet zo erg gehuild hebben. Na wat aarzelen begon de kok te vertellen.

''Van de koning moet ik voor zijn gezin elke dag van het jaar iets nieuws koken. Ik ben nu al meer dan twee jaar in dienst van de koninklijke familie, maar heb alle gerechten uit de wereld al gehad! Ik heb bij elk land al geďnformeerd of zei misschien nog een nieuw gerecht hadden, maar nee... Alles heb ik al geprobeerd.'' De kok begon weer te snikken. ''Stil maar,'' zei de kleermaker. ''Maar wat gebeurd er dan als je iets kookt was je al een keer gekookt hebt? Onthoudt de koning dat allemaal?'' ''Nee, hij houdt het bij in een speciaal boek. Net voor iedere maaltijd controleert hij of we het niet al eens een keer hebben gegeten.'' Ze hoorden iemand op de trap. ''Daar zal je hem hebben.'' zei de kleermaker. Het was inderdaad een chagrijnige koning die de torenkamer binnenstapte. ''Wat doe jíj hier?'' bromde de koning naar de kleermaker. ''Ik troost deze arme kok van U. Hij moet elke dag iets anders klaarmaken, maar hij heeft alle gerechten van de wereld al gehad!'' De koning werd nu echt boos en knalrood. ''Wel alle donders! Maak dat je hier wegkomt! En jij, luie kok, bedenk iets anders of je wordt ontslagen!'' De kok kon niets anders bedenken en liep met de kleermaker mee naar buiten. De kok was ontslagen en verdiende nu niets meer. De prinses en de koningin vroegen aan de koning wat ze de komende dagen zouden gaan eten. ''Voorlopig even niets. Die kok komt binnenkort wel terug met een nieuw recept.''

Daar had hij ongelijk in. De kok kwam niet terug naar het kasteel. Hij was dakloos geworden. 's Nachts logeerde hij bij de kleermaker en overdag bedelde hij op straat. De koning, koningin en prinses aten helemaal niets. Ze werden steeds magerder en steeds zwakker. De koning vertikte het om iets te eten wat hij al eens een keer op had. Omdat hij alle recepten in de wereld al geproefd had dronk hij alleen. Dat hield hij een aantal dagen vol. Toen werd de koninklijke familie zó ziek dat ze heel de dag in bed moest blijven liggen.

De zwakke en zieke koning verlangde steeds meer naar eten. Toch at hij nog steeds geen dingen die hij al eens op had. De koningin liet haar onderdanen papieren in de stad ophangen met daarop een oproep voor een recept wat de koninklijke familie nog niet op had. De oude kok - die nog steeds bij de kleermaker logeerde - zag de oproep en bedacht een plan. Er was nog maar één recept in de hele wereld dat hij nog niet voor de koning had klaargemaakt. Het was een drankje waarvan je sterk werd. Dit had hij nog nooit gemaakt voor de koning omdat ze al zoveel aten dat ze niet sterker hoefden te zijn. ''Dat komt nu mooi van pas!'' zei de kleermaker tegen de kok die het drankje al aan het klaarmaken was.

Samen met de kleermaker bracht de kok zijn drankje naar het kasteel van de koning. Daar stonden een aantal andere mensen met recepten waarvan ze dachten dat de koning ze nog niet op had. Toen de echte kok en de kleermaker aan de beurt waren dronk de koning het meteen op. Langzaam werd hij sterker en hij stapte uit bed. Ook de prinses en de koningin dronken het drankje en werden sterker. Pas toen de koning helemaal weer de oude was viel het hem op dat de kok dezelfde kok was als degene die hij had ontslagen. Snel bood hij zijn excuses aan en nam de kok weer aan. Vanaf toen mocht de kok zelf weten wat hij kookte...

... En ze leefden nog lang en gelukkig...