Beste lezer,

Al enige tijd zat ik met het idee in mijn hoofd een brief te schrijven over iets wat me al een tijd dwars zit. Nee wees gerust, het gaat niet alweer over de straf die ik nog steeds moet ondergaan op die toren, tenslotte is dat mijn eigen schuld. Het gaat me om iets dat me al ruim twee jaar irriteert en wat eigenlijk in de afgelopen winter alleen maar erger geworden is.

Het heeft ook niets te maken met de locatie waar ik me bevind. Tenslotte staat de toren waarop ik gevangen zit op één van de mooiste, voor sommige zelfs het allermooiste, plekje in het Sprookjesbos. Ik moet ook zeggen dat ik me uitstekend vermaak hier op het plein. Toegegeven, dat geschetter van mijn prinselijke kameraden komt me zo nu en dan mijn neus uit en dat gebrom van die ouwe papierslikker en het gekras van die kraai boven hem zijn nou ook niet bepaald de mooiste symfonieën die je kunt bedenken, maar vooruit, daar valt mee te leven. Tenslotte waarderen mijn bosgenoten mijn gebel ook niet altijd. Dat hebben ze me ook duidelijk laten merken op de maandelijkse sprookjesvergadering die we altijd houden. Daarover zal ik dus verder niet klagen.

Wat, lieve lezer, zit Slimme Toontje dan zo dwars? Ik kan daar een duidelijk antwoord op geven: de Winter Efteling! Nou hoor ik u denken, Wat is daar mis mee? Dat is toch juist hartstikke mooi? Jaja ik hoor en zie u wel hoor, als u in opperste verwondering over het Herautenplein schuifelt. Ik zie duidelijk dat u geniet van de winterse plaatjes en van de verlichting als het duister gevallen is. U komt tenslotte ook voor het plezier en inderdaad het ziet er fraai uit. Vanaf mijn toren kan ik natuurlijk over een groot stuk bos uitkijken en het is inderdaad een El Dorado, zeker met die lampjes. Zo af en toe mijmer ik daar wel eens over met de prinsen, als de poorten gesloten zijn. Op de vergaderingen hebben we het er natuurlijk ook vaak over. Nee de Winter Efteling op zich is geen probleem, maar meer de mensen die voor de aankleding en de versiering zorgen. Ik heb namelijk het idee dat die nogal selectief te werk gaan en sommige sprookjesbosbewoners voortrekken.

Maar wat is nou precies het probleem? Wel, loop maar eens op een willekeurige openingsdag in de Winter Efteling het Sprookjesbos binnen en je zult zien wat ik bedoel. Als je goed naar de sprookjesfiguren die buiten in de open lucht vertoeven kijkt, zul je zien dat zij allemaal iets hebben gekregen om de barre weersomstandigheden te trotseren. Zo hebben de kabouters, Langnek, de lakei bij Repelsteeltje en mijn prinsenvrienden lekkere warme sjaals om gekregen en ontvingen Roodkapje, de Wolf van de Zeven Geitjes, Grietje en de Wachters bij de Indische Waterlelies wintermantels. Verder zitten de meeste figuren behaaglijk binnen in hun warme huizen, paddestoelen, paleizen, holle bomen en torens. Maar wie mag er weer 21 dagen lang heerlijk in de kou gaan zitten om wat bezoekers te plezieren? JUIST: Slimme Toon. En ik kan u vertellen, het is beslist geen lolletje. De eerste weken in december gaat het nog wel, maar o wee als het gaat vriezen, dan is het niet best. Op die dagen moet ik uitkijken dat ik niet aan de bel vastvries. Ik heb er reeds mijn beklag over gedaan bij de kostuumafdeling van de Efteling, maar die hebben me gezegd dat ik me niet zo moet aanstellen. De prinsen zijn het met me eens, maar bemoeien zich er niet mee en de andere bewoners van het Herautenplein laten me ook al in mijn sop gaarkoken. Zelfs die nieuwsgierige waard, recht tegenover mijn klok in die herberg, bemoeit zich er niet mee. Een gluiperd is dat wel trouwens, stiekem aan deuren luisteren, wat trouwens een lelijk iets is en ikzelf, ondanks wat die verteller zegt, nog nooit heb gedaan! Kleine Boodschap is de enige die mij een beetje begrijpt. Ook hij heeft het koud, maar het voordeel van hem is dat hij nog een stem heeft gekregen en dus luidkeels kan verkondigen dat hij het zo koud heeft. Het resultaat daarvan is dat mensen even stilstaan en medelijdend naar hem kijken en hij dus door al die warme aandacht weer wat kan ontdooien. Maar Toon kan op die ijskoude toren gewoon weer de bel gaan luiden. En als ik dan om warm te blijven de bel tien minuten eerder luidt dan normaal, dan word ik vuil aangekeken en wordt er gedreigd dat mijn straf nooit meer zal worden opgeheven. Overigens: de oplettende kijker zal op het Herautenplein in de eerste week van 2002 wellicht iets opgevallen zijn. De ruitertjes onder mij, moeten het tijdelijk met twee minder doen. Ook zij hadden last van de kou en zijn met ernstige onderkoelingsverschijnselen naar het Gildehuys overgebracht. En zij rijden nota bene elk kwartier als dollemannen in het rond. Kun je nagaan hoe sterk ik eigenlijk nog ben! Maar ook een eerlijke tovenaarshulp heeft zijn grenzen...

Wekenlang heb ik met dit probleem rondgelopen en ik heb diep nagedacht hoe ik dit eens onder de aandacht zou kunnen brengen. Op mijn laptop, die ik een keer ergens op een kantoor heb gevonden, GEVONDEN JA!, heb ik verschillende web sites afgespeurd, maar nergens zag ik iets waar ik mijn beklag zou kunnen doen. Ik schikte me derhalve maar weer in mijn lot en voorzag weer een periode van bellen op een bel waar de ijsbloemen inmiddels weer meters gegroeid waren. Maar onlangs gebeurde er iets dat mijn hartje weer wat sneller deed kloppen en waarvan ik het weer een beetje warmer kreeg. Het Wonderlijke WC Web heeft een brievenrubriek geopend. Het eerste wat ik dacht was: Eureka! Eindelijk een uitlaatklep op het net. Ik heb dan ook meteen dit briefje zitten tikken in de hoop dat iemand dit zal lezen en dat de bezoekers nu eens niet meteen het Kleyn Klaroen induiken, er met warme hapjes uitkomen, mijn toren vervolgens geen blik waardig keuren en linea recta op de Prinsenpoort afstiefelen. Nee je zou voor de grap maar eens moeten komen kijken naar deze zielige, kleumende en absoluut 100% eerlijke kkkkkkklecht brrrrrrrrr, Sorry, dan zou je meteen wat meer respect krijgen voor deze Winter Efteling diehard.