Asjemenou!

Na al dat gerep en geroer van de laatste dage vondt ik het de hoogste tijd om es een brieffie te schrijve en es wat misverstande uit de weg te ruime. Zo rustig als mijn leventje nou de laatste jaren is geweest, zo druk lijk het de laatste dage ineens te zijn geworde. Jeminee, wat een ophef over venalles en nog niks.

Het was begin jaren zeventig dat ik voor het eerst op de televisie ten tonele bent verschene. Joop, mijn geestelijk of ook wel geesinklijk vader, had mijn toen verzonne als een leuke opvulling tusse de reclames van de Ster, wat zijn bedrijffie was. Tot en met vorig jaar heeft ik mijn werk voor de Ster met veel plezier gedaan, maar aan alles kom een end. Na tweeëndertig jaren van trouwe dienst vonden ik en zij dat het welletjes was geweest.

Ik bent echter nog niet ven plan te stoppe met werke. Het was al zo dat ik in het Huis ten Bosch nabij Nagesaki in Jepan wat bijkluste, maar het is eigenlijk ook veel leuker om dichter bij huis te werke. Al snel diende zich een andere oplossing aan et voilà, ik kon zo komme werke bij de Efteling. Daar staat ik tegenwoordig samen met me maatje Guussie in het Carneval Festival om de bezoekers door een aantal lande van de wereld te gidse. Och, onze ome Joop zou zo trots op ons zijn geweest.

Met veel verbazing heeft ik daarom de nieuwsberichte van de afgelope weken geleze. Want wat is der nou in feite aan de hand vraagt ik mijn een beetje af. Wet mijn betreft namelijk helemaal niets, met mijn is alles goed! Die studente die mijn uit de Ster archieve hadde ontvoerd hebbe mijn goed behandeld en ik heeft nu een mooi nieuw stekkie. Het doet me goed dat iedereen zo ongerust is geweest over mijn, maar lieve mensen, het was gelukkig nergens voor nodig. Loeki de Leeuw maakt het goed in Kaatsheuvel en hij heb het er erg goed naar zijn zin.

Der is der alleen nou nog eentje waarvan ik vindt dat ik hem mijn excuses mot aanbiede en dat is Jokie de Prrretneus. Door al mijn streke, me grappe en me grolle lette de mense nou vooral op mijn en wat minder op de rest, terwijl er in feite nog steeds genoeg te zien is. Maar ik bent nou eenmaal een grote kluns en daar komme de mense voor. Mijn excuses, Jokie, als ik je nou wat verstote heeft. Maar ik denkt dat als ik dadelijk wat meer gesetteld bent, dat dan de mense weer wat minder op mijn zulle gaan lette. Hopelijk kunne jij en ik dan hand in poot same de bezoekers van Carneval Festival met veel plezier over de wereld leide. Ik hoop dat jij tot die tijd niet al te boos op mijn zult zijn.

Tot slot hoopt ik dat ik nog lang mag blijve in de Efteling. Het is der onwijs gezellig en ik voelt mijn der errug thuis. Het is nou ook eigenlijk veel leuker dan eerst, want nou leert ik eindelijk eens al die mense kenne die mijn al jaren kenne van de televisie. Lieve mense en beste collega’s van Carneval Festival, late we der same een dolle boel van make!

    Een schreeuw en een geeuw,