Dag Pelikaan, Ik snap dat je niet helemaal lekker in je vel zit. Misschien heb je zelf je problemen, maar die van mij zijn nog minstens zo groot. Jij mag tenminste nog blijven. Als je trouwens problemen hebt met mijn tutoyeren is dat jouw probleem. Mij lijkt dat jij een meer formeler type bent, maar eerlijk gezegd zal me dat een grote worst wezen. Je moet gewoon je snavel houden, ik trek mijn rode neus op voor lieden als jij. Het verdwijnen van de kikkerfontein was een verlies dat we nog wel enigszins konden dragen. Die dikke kanibaal met zijn irritantie liedje zorgde destijds al voor een grote sfeerverpesterij op het voor mijn Carnaval Festival liggende plein, ook daar konden we nog mee leven. Maar toen Vogel Rok neerstreek is onze vrolijke rit rond de wereld in de vergeethoek gedrukt. Dat was onvergeeflijk. De Joop Geesink Promenade waaraan onder andere het gezellige Café de Feestneus lag werd gesloopt. Die in duister gehulde wachtrijen waarin de bezoeker lang voor het betreden van de bontgekleurde karretjes de aanstekelijke muziek van mijn attractie al kon horen waardoor hij helemaal in de juiste stemming kwam voor de vrolijke rit die hem te wachten stond. Als we zo behandeld worden is de lol er voor ons ook een beetje af. De buitenkant van Carnaval Festival ziet er nu uit als een of ander oosters bouwwerk en heeft de circusachtige uitstraling van vroeger met zijn grijze en blauwe kleuren wat mij betreft helemaal verloren. De huidige wachtruimte van nu vind ik onsfeervol en ongezellig. Dus Pelikaan, je kan begrijpen dat het je niet lekker zit wat er met je gebeurt is, maar jouw problemen steken bleek af bij de onze. Want ik hoor tussen rode neus en lippen dat de Efteling plannen heeft om onze huidige rit nu al, na slechts achtien jaar, te gaan vervangen. Ik, Jokie, zou dan in de attractie als gastheer vervangen worden door Pardoes. Die stomme en lelijke Pardoes mag ik er wel aan toevoegen. Pardoes de Tovernar is maar een slap aftreksel van mij. Hij heeft rode kleren, net als ik, hij heeft belletjes, net als ik, hij heeft een narrenkap, net als ik, afijn, je begrijpt wat ik bedoel. Vroeger mocht ik van de Efteling nog door het park wandelen, om samen met mijn vriend Feet Ling de Chinees bij de grote maar vooral ook de kleine bezoekers van het park een lach op het gezicht te laten verschijnen. Ik vond altijd dat ik met mijn rode neus in de boter gevallen was. Maar na enkele jaren moesten we al plaats maken voor Pardoes, de breedgrijnzende nar die ineens in de Efteling was verschenen. Om te laten zien dat we het niet eens waren met de plannen voor de toekomst hebben wij in Carnaval Festival vorig jaar een tijd gestaakt. Ongeveer de helft van ons kwam dagelijks nog wel naar zijn werk, maar we bleven met opzet stilstaan. Zo kon iedereen zien dat het ons hoog zat. De Directie vond dit op een gegeven moment zo erg uit de klauwen lopen, dat ze ons toch enkele toezeggingen gedaan hebben. Ons neem je niet zomaar bij de rode neus! Ikzelf ben afkomstig uit een familie met een sterk commerciële achtergrond. Mijn geestelijk vader, Joop Geesink, heeft zich altijd voornamelijk in de reclamewereld opgehouden. Net als jouw geestelijk vader Anton Pieck is hij inmiddels overleden. Van de hele familie zit ik naar verhouding in een van de minst commerciële takken. Mijn broer Loeki is waarschijnlijk nog wel de meest bekende van ons allemaal. Terwijl hij op een grappige manier de Nederlandse leeuw parodieert draaft hij voor de STER, de Stichting Ether Reclame, bijna elk reclameblok even op om even zijn onsterfelijke kreet ‘Asjemenou’ ten gehore te brengen. Zelf wilde ik liever iets rustigers doen en in Carnaval Festival kan ik jaarlijks vele duizenden kinderen en volwassenen blij maken. Pelikaan, je hebt het wel over vercommercialisering van het park, maar ik vind dat dat niet op mijn attractie van toepassing is. Maar al te vaak krijgen wij het verwijt dat we niet goed in het park passen. Misschien is het stijlverschil ook wel groot, maar ik vind dat het voor de Efteling alleen maar de broodnodige variatie brengt. Zonder ons zou het maar een saaie bedoeling zijn. We zouden met onze Disney-achtige uitstraling het park verpesten. Maar ik vind dat wij een goede rode neus hebben voor het maken van sfeer. Ik zou het jammer vinden om mijn huidige positie op te moeten geven. Ik hoop dan ook dat de Efteling van haar plannen af zal zien en ons lekker zal laten blijven in het park. We hebben een enorme lol en veel mensen met ons. Beste Pelikaan, ik begrijp je bezorgdheid, maar het staat er echt nog niet zo slecht voor met jouw en je elitaire vriendjes als je denkt. Je zou een voorbeeld kunnen nemen aan ons. Wij worden in ons bestaansrecht bedreigd en zelfs dan kiezen we er nog voor om vrolijk door te gaan.    En denk erom:   Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd.    Groeten aan de buren!