Geachte
Directie van de Efteling,
Sinds 1988 sta ik al heerlijk mijn potten te
sudderen op het gezellige plein op Noord. Tsja
daar heb je het al.... Ik kan nog steeds niet
wennen aan die nieuwe rijknamen. Onder de
gezellige klanken het uiterst beroemde lied:
"Monsieur Cannibale" van de Heer Gustin lik ik nu
al 14 jaar aan mijn ijsje, en houd ik mijn
maaltjes onder mij goed in de gaten en laat ik
alle dames, heren en kinderen mij heerlijk smaken.
Maar mijn uitzicht is al meerdere malen flink
veranderd.
Ik was zo ontzettend trots dat ik van mijn vader,
dhr Knoet, een permanent plaatsje kreeg tegenover
Geesink's Carnaval Festival. Ik weet het nog als
de dag van gisteren dat ik voor het eerst samen
met mijn bleke vriendje, en meteen voor altijd
naar de Efteling vertrok. We waren dolblij dat we
de nieuwe buren van de carnaval festival lieden
mochten worden en we voelde ons helemaal thuis op
dit kleurrijke pleintje.
10 jaar lang keek ik vredig de hele dag naar Jokie
en consorten en de glimlach stond spontaan de hele
dag op mijn donkere gelaat. Totdat er op een dag
een grote boze vogel neerstreek en Jokie een
flinke duw naar links gaf. Ook deze dag zou ik
nooit meer vergeten, mijn vrolijke overbuurman was
verstoten door een enorme lelijke, enge en boze
vogel. In de wandelgangen van de Efteling was me
al iets ter oren gekomen dat er "staketsels en
stromend water" op het Noord-plein zouden komen
maar daar heb ik nooit iets van gezien. Alleen die
boze vogel die de hele tijd nee -schuddend mij de
stuipen op het lijf jaagt, staat nu al 4 jaar lang
mijn uitzicht te verpesten. Jullie weten dat ik
dat doolhof met dat irritante gesis van dat
springende water na wat jaren wel geaccepteerd
heb, maar aan Dhr Rok kan ik echt niet wennen.
In 2000 werd mijn verblijf op Noord nog enigszins
aangenamer door de komst van een uiterst gezellige
fanfare, maar nu die er ook niet meer zijn
begrijpen jullie zeker wel dat mijn glimlach nu
niet meer spontaan is.
Toen werd er in het jaar 2001 ook nog een
aartslelijke tent achter mijn rug gebouwd. Ik
kreeg te horen dat er een ijsshow in kwam. In
eerste instantie vond ik dit niet zo erg, maar
naarmate het jaar vorderde werd mijn plein
vervuild met enkele fanatieke mensenwezens die
voor, en soms tussen alle shows door, al vroeg
voor de tent stonden te blèren en rare dansjes aan
het maken waren. En ohw wee als er al andere
mensen op hun plekje stonden te wachten. Beste
directie, ik heb in heel mijn Eftelingleven nog nooit
zoveel scheldpartijen gehoord op mijn Noord-plein
als in 2001.
En toen hoorde ik enkele jaren later van vader
Knoet dat er nog meer veranderingen kwamen op mijn
Noord-plein. En ook nog een verandering waar ik
absoluut niet over te spreken ben. Ik krijg een
rieten pardoesmutsachtig dak boven mijn hoofd !!
Ik was totaal geshockeerd toen ik dat te horen
kreeg, en al helemaal toen ik de tekening zag.
Gelukkig zijn jullie toen voor mij in de bres
gesprongen en hebben dat project afgekeurd......
nogmaals mijn dank daarvoor.
Maar mijn nachtmerrie wordt alsnog werkelijkheid.
Er wordt nu inderdaad een dak boven mijn hoofd
getimmerd. Een houten dak nog wel. Ik kan het nog
steeds niet geloven dat ik nooit meer het warme
zonnetje op mijn bol kan voelen. De warmte van de
zon was altijd hét ingrediënt voor een heerlijk
mals stukje mensenvlees. En mocht het ooit
regenen, dan vond ik dat heerlijk verkoelend, en
niets is zo lekker als mens met een beetje
hemelwater als jus.
Mijn leven zal nooit meer zo heerlijk zijn als
toen in 1988. Die goede oude tijd.
Met
vriendelijke groet,
|